HET VALT ME TEGEN

Hoewel ik oprecht blij ben dat het goed gaat, valt het me de tweede keer best wel tegen. De eerste keer ging het van een leien dakje: Ik kon me helemaal focussen op het in leven houden van mijn baby en lekker in de dag opgaan, zonder iets te hoeven plannen. Wel iets, maar bijna niets.
Nu is er toch een aantal dingen dat moet gebeuren, waaronder het naar school brengen en ophalen van Julius. Dan volgt vaak het regelen en in goede banen leiden van speeldates na school en tussendoor heb ik dan nog net wel of niet genoeg tijd voor het afvinken van de huishoudelijke taken.
​Waar het op neerkomt, is dat ik veel meer moet plannen met twee kinderen. Koekoek, best logisch ook. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden, dat het ook nog kon tegenvallen. 

​Het valt me namelijk soms best tegen, die borstvoeding. De hele dag op het nest zitten met baby twee is er niet meer bij. Baby -inmiddels kind- één is er ook nog en dat maakt de borstvoeding op sommige momenten behoorlijk uitdagend.

​Ik moet flexibel zijn, maar ben juist heel erg aan tijd en locatie gebonden door de borstvoeding. Het kost me geen moeite om ergens anders te voeden hoor, dat is het niet. Maar wat valt me dan zo tegen? Ik zal het voor je opsommen, eerlijk en ongecensureerd. Want, hoe erg ik ook bij de borstvoedingsmaffia hoor, ik heb soms het gevoel dat ik de tiet, eh... het bijltje erbij neer wil gooien.

1. Waar ik met Julius van iedere voeding een rustig moment kon maken, heb ik nu geluk als de auto's me niet om de oren vliegen. Figuurlijk, maar je snapt het. Julius is nu niet meer die baby, maar een jongetje van vier, dat zo nu en dan heel gepassioneerd kan spelen en daar ook alle recht toe heeft. Hij probeert op de momenten dat ik Vic voed wat rustiger te spelen, maar dat gaat niet altijd even goed. Ik kan het die lieve, grote broer van nog maar vier ook niet aanrekenen, want hij doet zó zijn best. Wat ik wel kan doen, is boven gaan zitten, maar dat wil ik ook niet steeds: 'Succes vandaag Juul, mama zit de hele dag boven, want je broertje heeft een regeldag!'

2. Victor bepaalt voor het grootste gedeelte mijn dagritme en daar kan ik me aan overgeven, tot half twee. Zodra Julius uit school komt, wil ik voor hem ook een gezellige moeder zijn en zo nu en dan leuke dingen met hem doen.
Ik word er soms bloednerveus van dat ik constant naar de tijd moet kijken en bij ieder huiltje denk: 'Zal hij al bijna willen drinken?' 

3.  Ik zou natuurlijk kunnen gaan kolven en dan flesjes geven, zodat ik wat meer vrijheid heb, maar kolven is een kunst, heb ik gemerkt. Het werkt niet hetzelfde als voeden en zegt niets over de melkvoorraad die ik in mijn borsten heb zitten. Wat Victor eruit drinkt, krijg ik lang niet altijd uit een borst gekolfd. Soms zit ik met een foto van mijn baby op schoot te kolven, in de hoop dat dit mijn hersenen aanspoort om meer melk te geven. 
 
4. Ik ben vóór voeden in openbare ruimtes, want het is de normaalste zaak van de wereld om borstvoeding te geven -daar hebben wij vrouwen die borsten voor gekregen-, maar ik zit wel graag een beetje beschut en rustig. Als ik voed, moet vaak mijn shirt uit, lekt er soms melk op mijn broek en shirt, is Victor zo agressief aan het drinken, dat hij mijn borst zowat opeet, waarbij hij een hoop dierlijke geluiden maakt. Ik ben dan gewoon liever thuis, snap je?

5. Omdat ik de meeste voedingstops lelijk vind en zonde van het geld, heb ik alleen een paar voedings-singlets gekocht om onder een normaal shirt aan te trekken. Mijn shirt moet dus altijd uit en dat kan niet overal, wat het voor mij lastig maakt om flexibel te zijn en overal te voeden. 

6. Hoe fijn het ook is voor een controlfreak als ik, om de voedingen niet uit handen te hoeven geven, soms is het best fijn als Mark het een keertje van me kan overnemen. 

Victor is inmiddels twee maanden en ik geef nog borstvoeding. Ik ben trots op mijn lijf dat ze onze baby zo goed laat groeien en hoewel het soms een behoorlijke uitdaging is, wil ik het nog niet opgeven. Er zijn nog voldoende momenten dat het wel van een leien dakje gaat en borstvoeding is nu eenmaal de beste voeding die ik Vic kan geven. 
MAAR, flesvoeding is bijna net zo goed en het kan heus geen kwaad om hem een paar keer per dag te laten wennen aan iets anders dan alleen de borst. Ik ga dus nog niet afbouwen, maar wel combineren.
Mama blij, baby blij. Baby blij, mama blij. :)


​X Max
​
Volg The Daily Max ook via:
Instagram,Twitter, Bloglovin', Facebook, en Pinterest