​Vanaf het moment dat Julius goed en wel in staat was om zinnen te vormen, ben ik zijn liefste, grappiste en leukste uitspraken gaan opschrijven in een boekje.

Inmiddels zijn het zoveel uitspraken geworden, dat ik er een paar (veel!) wil delen. Gewoon, omdat ze te leuk zijn om voor mezelf te houden en omdat ze misschien een glimlach op je gezicht zullen toveren. :)
​
Deze week deel ik uitspraken van Julius, die over mijn zwangerschap en Victor gaan. Lees en lach! ♥

​Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik het ouderlijk huis verliet. Acht jaar geleden is het, dat Mark en ik ervoor kozen om die eeuwige logeertas in de gang en ingewikkelde vraagstukken als 'waar slapen we vanavond?' vaarwel te zeggen en aan ons leven samen te beginnen. Wat vond ik het geweldig en vreselijk tegelijk, die eerste drie maanden. Ik miste mijn ouders om me heen, maar tegelijkertijd kon ik intens genieten van het feit dat ik nu zelf mocht bepalen welke thee er in de theedoos kwam. Of dat we zonder overleg aan huisdieren konden beginnen. Zoals veel stellen doen als ze net gaan samenwonen, kochten wij toentertijd twee katten. Gewoon, omdat we dat wilden en omdat we vonden dat we oud en wijs genoeg waren, om dat zelf te bepalen.