Vandaag ben ik uitgerekend en meer dan klaar om ons tweede jongetje te ontmoeten en nooit meer los te laten. ♥
Dit is de laatste Oh boy, I'm pregnant update van een zwangere Max, dat is één ding wat zeker is. Nog even ongeduldig wachten...

Herken je dat moment, dat je je afvraagt waar je buik nog naartoe wil groeien? Hoe kan 'ie nóg groter worden? Waar blijf ik dan? Geloof me: het kan. Er komen steeds meer ongemakken bij, met dank aan the big, big belly en dit zijn ze:

1. Als je je schoenen zittend probeert aan te trekken, heb je het gevoel dat je stikt. Tip: ga onderaan de trap staan en zet je voet een paar treden hoger en naar de zijkant, zodat je buik als het ware tussen je benen kan hangen.

2.Je laat zo'n beetje alles uit je handen vallen. Blijkbaar worden je handen ook week, de mijne in ieder geval wel.

Vorige maand legden we de laatste hand aan de babykamer en vandaag laat ik het resultaat zien. Het is een tamelijk kleine ruimte, maar we hebben alles zo optimaal mogelijk benut.
​Heerlijk dat de kamer nu af is (nestel, nestel), al slaapt de baby de komende maanden bij ons op de kamer. We kunnen dit project in ieder geval afvinken van ons klussenlijstje! :)
Omdat de kamer niet groot is, wilden we alles zo rustig en fris mogelijk houden. We kozen voor een wolkenthema en de kleuren licht mint (Tilde van Histor), oranje en grijs. Voor de rest hebben we alles wit gelaten. 
Zie hieronder de foto's van voor de metamorfose en het uiteindelijke resultaat!

​Vandaag heb ik de magische 37 weken-grens bereikt en mag de Kleine Wolf thuis geboren worden. Ik ben een tikkende tijdbom, want het kan nu elk moment gebeuren of pas over vijf weken. Spannend! 
Tijd om de vluchttas klaar te zetten, waarmee ik deze keer trouwens een stuk later ben. Niets voor mij! Zal ik nog op tijd zijn? Het feit dat ik overal later mee ben, zal wel het tweede-kind-syndroom heten. ;-)
Of ik nou thuis of in het ziekenhuis ga bevallen, de tas moet klaarstaan: voorbereiding is 90% van het succes, zegt mijn vader dan.
Maar, wat stop je daar nou allemaal in? Ik ga even terug in de tijd en bedenk me wat we de eerste keer bij ons hadden. Vier jaar geleden alweer. Toch maar even een lijstje erbij pakken, just in case. Dit is wat ik ga inpakken in de vluchttas: