De aankondiging van een zwangerschap kan op meerdere manieren: 

• We krijgen een baby/kind!
• Ik ben zwanger!
• Er is gezinsuitbreiding onderweg!
• Er groeit een mensje in mijn buik!
• We verwachten ons eerste/tweede/derde/.... kind! 

Zo zijn er nog veel meer aankondigingen te bedenken, maar "We zijn zwanger?!"
WE zijn zwanger. Dus de man draagt het kind ook? In de buik van de man groeit het andere gedeelte van het kind en ook hij krijgt te maken met emotionele schommelingen en andere ballast? Met dat laatste krijgt de man zeker te maken, alleen is hij dan meestal niet de verspreider hiervan. 
Ik snap ook niet zo goed waar deze uitspraak vandaan komt, want er kan er maar eentje zwanger zijn. 
"We zijn zwanger!" Eh, nee. Jíj bent zwanger en júllie krijgen een kind. Die zin slik ik altijd maar in, want iedereen is natuurlijk vrij om deze (vreemde) uitspraak te gebruiken. Ik kan er alleen gewoon niet aan wennen. Zwanger raken, dát doe je als het goed is samen. Maar voor de rest zit de taak van de man er voorlopig op.
Ik zal even een lijstje opnoemen, waaruit blijkt dat het toch echt de vrouwen zijn die een kind dragen  en baren en dat de man nergens voorkomt in dit lijstje:

• Opgeblazen borsten, die steeds groter worden en vastgehouden moeten worden bij het op- en afrennen van de trap
• Wisselende stemmingen
• Brandend maagzuur bij ieder sta-, zit of lighouding
• Obstipatie
• Een steeds groter wordende buik
• Striae
• Opvliegers
• Benauwdheid en/of kortademigheid
• Misselijkheid
• Moeheid
• Gekneusde ribben van een baby met ninja skills
• Rugpijn
• Bekkeninstabiliteit
• Vochtophopingen in benen, vingers, enkels....
• Bevallen
• ...

Toen Mark en ik samen een kind kregen, heeft Mark nooit uitspraken gedaan, als "we zijn zwanger" of "het was wel zwaar voor me, zo'n bevalling." Hij heeft me gesteund wanneer ik hem nodig had, getroost wanneer ik (om niks) moest huilen, hij heeft me urenlang gemasseerd tijdens de weeën, meegepuft en me moed ingeschreeuwd toen het moment van bevallen was aangebroken: "Beuken Max, beuken!!!" 
En dan ook nog koffie gedronken, die waarschijnlijk niet te drinken was en alle flauwe grappen van zuster X. moeten aanhoren. ;-) 
Hoeveel respect ik ook voor mezelf heb, Mark heeft het ook fantastisch gedaan. Het lijkt me verschrikkelijk om de ander pijn te zien lijden, zonder ook maar een stukje van deze pijn te kunnen overnemen. Dat heeft Mark vijf uur moeten aanzien, wat me mentaal behoorlijk zwaar lijkt. En dan had ik nog een redelijk snelle bevalling.
Ik weet niet hoe ik zonder hem had moeten bevallen, want hoe weinig hij ook kon doen, Mark heeft alles uit de kast gehaald om me te helpen en dat heeft me er echt doorheen gesleept!
Maar, het feit blijft: IK ben zwanger en WE verwachten een kind. ;-)
Ik ben heel benieuwd naar jullie mening hierover: zijn jullie het eens of oneens? Wat zeiden jullie toen jullie een kind verwachtten? Of, wat zouden jullie zeggen als je zwanger was?

-X- Max


 

Julius ontwikkelt zich in een razendsnel tempo. Een paar maanden geleden nam hij nog genoegen met zittend op een kleed op een speeltje sabbelen, tegenwoordig is hij onverzadigbaar. 
Alles wat Julius in zijn handen krijgt, onderzoekt hij van top tot teen, met handen en mond. Stevig zitten kan hij al een tijdje, maar nu verandert dit in zitten, naar voren hellen, op de buik liggen, omdraaien en vanuit lig stand weer omhoog komen. Kruipen doet Julius eigenlijk nog niet. We proberen hem hierin wel te stimuleren, maar hij lijkt het gewoon niet interessant te vinden. Waarom kruipen als je je ook rollend kunt voortbewegen? 
Toen ik laatst bij een vriendin was, kwam Julius voor het eerst in aanraking met een loopstoel. Natuurlijk hebben we hem er even ingezet en wat bleek: hij vond het fantastisch! Rammen op de knopjes, schoppen met zijn beentjes en zelfs een klein beetje heen en weer bewegen in de stoel.
Het was duidelijk dat ik een nieuwe missie had te vervullen: op zoek naar een loopstoel voor onze Juul.

Zo langzamerhand verandert onze woonkamer in een speelparadijs, dus nog een sta-in-de-weg maakt weinig verschil. 
Omdat ik speelgoed vaak zo prijzig vind, kijk ik regelmatig op Marktplaats, als ik ergens naar op zoek ben. 
Loopstoelen in overvloed, maar dan moet ik wel naar het einde van de wereld afreizen. Daarmee bedoel ik het uiterste zuiden of noorden van Nederland. ;-) 
Toen ik filterde op 'binnen een straal van tien kilometer', bleven er een paar aftandse exemplaren over en een enkeling mooie loopstoelen, maar nog steeds te duur naar mijn idee. 
Via beslist.nl ben ik gaan zoeken naar de goedkoopste aanbieder van nieuwe loopstoelen, waardoor ik uiteindelijk belandde op www.mamaloesbabysjop.nl. 

Wat een keuze, wat een keuze. Ik ben nooit zo goed met eindeloze keuzes, dus het begon me al te duizelen. Oké, ik wil niet meer dan dertig euro uitgeven, dus laat ik filteren op 'prijs van laag naar hoog'. Meteen kwamen de goedkoopste exemplaren naar boven, waaruit ik kon gaan kiezen. Na wat vergelijken, is het gelukt om de juiste loopstoel te vinden.
And the winner is.... 'Loopstoeltje Eco Green Dots'! 
Verstelbaar in drie standen, dus ook in te klappen en op te bergen. Daarnaast is de loopstoel uitgerust met een afneembaar elektronisch speelblad, waar Julius tot vervelens toe op kan rammen. Het enige minpuntje: er zit geen aan/uit-knop op, dus de meest irritante muziekjes die je je maar kunt voorstellen moeten helemaal afgeluisterd worden. Als Julius steeds opnieuw op de knopjes drukt, zal het liedje steeds weer opnieuw beginnen. Feest.
Wat ik heel fijn vind, is dat het zitgedeelte afneembaar en handwasbaar is. Niets viezer dan krokante, ondergespuugde zitjes, brrr. Veiligheidsdoppen en zwenkwieltjes zitten er ook op, dus Julius kan naar hartenlust de kamer door 'rennen'. 
Ik heb voor kleuren gekozen, die voor beide geslachten leuk zijn, want je weet natuurlijk nooit wat de toekomst brengt. Niet dat een eventueel meisje niet in een blauwe loopstoel kan zitten, maar toch. 
Voor mij hoeft ook niet alles blauw of roze te zijn, daarom heb ik voor een groen met rood exemplaar gekozen. Julius is in ieder geval heel erg blij met zijn loopstoel, of 'ie nou blauw, roze, geel of groen is. 
En dan nu de prijs. Deze compleet uitgeruste, nieuwe loopstoel heeft inclusief de verzenden (binnen een dag).... €31,95 gekost! Dat valt dus reuze mee, aangezien de meeste tweedehands exemplaren die ik op Marktplaats vond, werden aangeboden voor €25,-! En dan moet je 'm ook nog zelf ophalen.
De eerste ontmoeting met zijn loopstoel zorgde voor geweldig beeldmateriaal, waarin Julius een enthousiast geluid maakt, alsof hij wil juichen van geluk. Eigenlijk zuigt hij met open mond lucht naar binnen, maar het hoorde wel bij zijn enthousiaste act. 
Als hij lacht, voegt hij dit 'hhhhhh-geluid' nu ook toe. En als hij gefrustreerd is. En als hij gaat huilen.
In ieder geval, de loopstoel is een succes en wij kunnen de woonkamer nu echt Juliusproof gaan maken. :)
Wil je niet teveel geld uitgeven aan een goede loopstoel? Vraag dan rond in je omgeving, want misschien heeft iemand er wel eentje te leen. Is dit niet het geval, dan is er op Marktplaats genoeg keuze, als het niet te ver is. Via beslist.nl kun je loopstoelen vergelijken en in een oogopslag zien waar je het voordeligst uit bent. Handig!

-X- Max

Strepen staan voor status, overwinning en heldhaftigheid. 
In de luchtvaart verdien je ze, net zoals bij de politie, in het leger en bij de marine. Strepen kunnen aangeven op welke trede van de ladder tot succes iemand zich bevindt. Een uniform met strepen geeft mij  altijd een beetje het 'superhelden-gevoel'.
Indianen dragen, naast hun unieke 'uniform', zelfs strepen op hun gezicht, klaar om ten strijde te trekken. 

Het is algemeen bekend, dat een zwangerschap een flinke slijtageslag voor het vrouwelijk lichaam is. 
De eerste drie maanden merk je daar nog niet zoveel van, al komt het vaak voor dat je doodmoe of misselijk bent. Of doodmoe én misselijk.
Zodra je buik gaat groeien, voel je je trots. Tenminste, ik voelde me in ieder geval wel trots.
Mensen kijken op een bepaalde manier naar zwangere vrouwen. Ik keek ook altijd zo naar zwangere vrouwen, alsof het een soort engelen waren. Onschendbare, sterke vrouwen, die in hun buik een kind konden laten groeien. 
Tijdens mijn eigen zwangerschap heb ik ervaren hoe het is, om op een bepaalde manier bekeken te worden. Vreemde, maar stralende ogen daalden af, van mijn gezicht naar mijn buik. Bemoedigend en liefdevol, alsof ze wilden zeggen: "Zet 'm op Max, je kunt het!" 
Trotser dan trots liep ik over straat, met de handen om mijn buik. Als een leeuwin beschermde ik mijn ongeboren jong. Zo nu en dan betrap ik mezelf nog wel eens, dan sta ik ineens over mijn buik te wrijven. Een beetje een gek gezicht, op een platte, 'lege' buik. Ach, dat gaat vast nog wel over. Niet.
Strepen dus. Naarmate mijn buik groeide, merkte ik steeds vaker dat mijn huid begon te jeuken. Vast niet genoeg zwangerschaps-, buik-, mama-smeersels opgedaan, dacht ik. De ene na de andere crème smeerde ik op mijn buik, ervan uitgaande dat dit mijn ticket tot een gladde, striae-loze huid zou zijn.

Zelfs toen ik bijna ontplofte en het leek alsof ik een skippybal in zijn geheel had ingeslikt, was er geen spoor van striae te bekennen. Niks. Nada. Yes, die lelijke strepen worden mij dus bespaard!
Een paar dagen na de bevalling stond ik thuis voor de spiegel, kijkend naar mijn buik, die was veranderd in een soort zachte pudding. Ik vroeg me af of het ooit nog goed zou komen. Ik had in ieder geval geen striae. Dacht ik.
Tot ik een kwartslag draaide en het licht van de schemerlamp mijn buik anders belichtte. 
"Mam! Kom eens!" Mijn moeder was er die dag en ze kwam meteen op mijn geschreeuw af.  
Lichtelijk in paniek, liet ik haar zien wat ik zojuist had ontdekt. Alsof het een second opinion betrof, bekeek ze met uiterst kritische ogen de huid van mijn buik: "Joh, die paar kleine streepjes? Het kon ook bijna niet anders, Max. Het leek op een gegeven moment wel of je ieder moment naar voren kon vallen, zo dik was je buik." 

Lekker dan. Als mijn moeder het ook gezien heeft, zit die striae er dus echt en kan ik de slechte belichting niet de schuld geven.
Gelukkig zijn het maar een paar kleine streepjes, die vandaag de dag al bijna niet meer opvallen. 
Ik mag dus zeker niet klagen, want er zijn vrouwen die er minder florissant vanaf zijn gekomen.
Vanaf nu zie ik striae niet meer als iets lelijks. Het is het resultaat van een negen maanden durende lichamelijke strijd. Als de overwinning eindelijk daar is en je een compleet mensje op de wereld hebt gezet, dan kan het zo zijn, dat je wordt beloond met een paar strepen. Een paar strepen en de meest verantwoordelijke status, die je ooit zult gaan vervullen: de status van moeder.Wees trots op je strepen, want je hebt ze verdiend! Ik ben er trots op, omdat ik weet dat ze er zitten, vanwege Julius. Maar, ik hoop wel dat ik bij een volgende zwangerschap overslagen word. ;-)

-X- Max

Kinderkamers, ik heb ze in alle hoedanigheden voorbij zien komen. Strak, modern, klassiek, een gezellig rommeltje, ouderwets, barok, kleurrijk... Noem het maar op en het bestaat. 
Wij wilden graag een sfeervolle kamer, met een flinke vleug nostalgie. Een plek waar aan de ene kant van alles te zien en ontdekken is en aan de andere kant een plek waar Juul zijn lente-, zomer-, herfst- en winterslaap kan houden. Het bij elkaar zoeken van alle meubels en andere spulletjes was al leuk, maar toen de kamer helemaal af was, konden we het niet laten om er iedere avond even te gaan kijken. 
Het is precies geworden, zoals we het ons hadden voorgesteld! 
Ik zal een aantal favoriete elementen uit de kamer van Juul uitlichten en, waar mogelijk, zal ik erbij zetten waar het te koop is! Kijk je mee?

De 'stamboom' hebben we gekregen van mijn ouders. Er moeten nog steeds(!) foto's in, shame on me. 
Te koop bij: Flying Tiger.
Een van de  pronkstukken van Juuls gezellige kamer is de houten naamtrein, gekregen van vriendin Wendy. Een echte eyecatcher, je ziet 'm meteen als je binnenkomt!
Te koop bij: Prénatal.

Deze super mooie en vooral oude schommelstoel hebben we gevonden op Marktplaats. Het was liefde op het eerste gezicht, voornamelijk vanwege het mooie houtsnijwerk  en de sierlijke rondingen. 
Dit exemplaar is vrijwel zeker niet meer te vinden op Marktplaats, maar ik weet zeker dat er vele andere juweeltjes staan te wachten om opgehaald te worden! :)

Tikke takke tonen
't Varkentje in de bonen
't Paardje in de haver
't Koetje in de klaver
't Schaapje in het groene gras
't Eendje in de waterplas
't Visje in het netje
't Kindje wip... in't bedje

Dit versje is geborduurd door mijn opa, die er niet meer is. 
Oorspronkelijk hing 'ie bij de dochter van een vriendin van mijn 
moeder -volg je het nog?- op de kamer. Omdat mijn opa er niet meer is, vond de vriendin van mijn moeder, dat mijn moeder het versje moest krijgen. 
Van de kamer van Balou, naar mijn moeder en van mijn moeder naar de kamer van Julius. Het borduurwerk schittert aan de wand en naast de genen die Julius natuurlijk ook heeft, vind ik het super dat mijn opa een tastbare bijdrage heeft kunnen leveren. Hij moest eens weten! :)

De meubels van het merk Bopita hebben we via Marktplaats gevonden. We hebben ze gekregen van Marks ouders, maar er zelf voor op Marktplaats gesnuffeld. De meubels zijn een beetje grof, met een vleugje white wash. Passen perfect in het nostalgische bos thema van Juuls kamer. 

We wilden in ieder geval wat dieren in de kamer van Julius. 'Gezellige bosdiertjes' noemden we ze. 
Uiteindelijk zijn we daar omheen gaan breien, waarna het nostalgische bos thema is ontstaan.
Het Nijntje-lampje kregen we van vriend Jordy en vriendin Melanie. Julius is er dol op en gaat altijd aan bij het slapen gaan. Hij weet inmiddels ook hoe het lampje aan en uit moet. Aan, uit, aan, uit, aan, uit.
Onder andere te koop bij: www.mamaloesbabysjop.nl 

Toen ik dit kleed zag, was ik meteen verkocht! Ik houd van kleden, maar ze moeten niet te degelijk zijn, wat mij betreft. Dit stoere kleed is gemaakt van verschillende stroken katoen, in alle kleuren van de regenboog. Got to love it!
Gekocht bij: www.laviejolie.com

De zoektocht naar de perfecte uilenboom was zwaar. Helemaal als je kunt kiezen tussen een stuk of tweehonderd modellen in alle kleurstellingen die je maar kunt bedenken. Uiteindelijk zijn we bij dit model terechtgekomen.

Na een kleine maand was 'ie binnen, all the way from the USA. Opplakken was een pittig werkje, maar met m'n moeders hulp ging het redelijk snel en het was eigenlijk nog best leuk om te doen ook!
Gekocht bij: www.etsy.com

De Nijntje-lamp. Altijd als ik 'm zag staan, stopte ik even om te kijken. Toen Julius geboren was, kregen Mark en ik de lamp van alle meisjes, alias: de Bende van Ellende. 
Onder andere te koop bij: www.fonq.nl

Dit is echt de meest stoere loopauto, die ik ooit heb gezien. We kregen deze Mercedes SLK van mijn ouders en we kunnen niet wachten om Juul erop te zien 'rondrijden'!
Onder andere te koop bij de Mercedes dealer
De haas van het merk Happy Horse kregen we van neef Ferdi en nicht Aida,in een enorme Greetz-doos. Wat een verrassing was dat! 
Onder andere te koop bij: www.greetz.nl

Boven de commode staat een aantal ouderwetse leesboekjes, variërend van Jip en Janneke (favoriet, gekregen van Eef, een vriendin van mijn moeder), tot Pinkeltje, Nijntje en een nieuwerwets exemplaar van Woezel en Pip. Custom made om precies te zijn. Julius speelt er de hoofdrol in, als het nieuwe vriendje van Woezel en Pip. Gekregen van mijn lieve vriendinnen Kim, Kim, Steef, Claire en Jana. 
Te koop bij: www.hema.nl
Sommige boekjes hebben we zelf gekocht bij onder andere The Vintage Store, andere boekjes hebben we gekregen.

De zak die aan de wand hangt, is ruimtebesparend, alles in één en de spullen kunnen niet van de commode vallen!
Gekocht bij: www.hm.com

Dit is denk ik het meest persoonlijke cadeau dat we hebben gekregen. Wat je ziet, zijn twee schoentjes in een doorschijnende bal, gemaakt van Julius' geboortekaartje. Nog nooit heb ik zoiets gezien, echt heel mooi. Super lief dat vriendin Kim dat voor ons heeft gemaakt :)

Dit schattige muziek-uiltje is van het merk Esthex, gekregen van de lieve Judith, Betty en Bobbie. Er is al veelvuldig aan het touwtje getrokken, op gebeten en mee geknuffeld.
Te koop bij: www.citymom.nl

De voorraaddozen, die je waarschijnlijk al waren opgevallen, zijn niet alleen leuk om te zien, er kan ook een hele hoop in!
Gekocht bij: IKEA

Deze lamp wordt een toverlamp genoemd en dit model heet het Magische Bos. 
Het vinden van een lamp passend in het thema, dat we inmiddels toch hadden, was behoorlijk lastig. We wilden iets aparts, dus de zoektocht kon beginnen.
Dit exemplaar was de winnaar, zonder twijfel. Als je de lamp aandoet, licht het Magische Bos op. Is 'ie niet absolutely fabulous?
Gekocht bij: www.hartendief.com

Dit waren de highlights van Juuls kamer, ben benieuwd wat jullie van zijn kamer vinden. Wellicht hebben jullie zelfs wat inspiratie op kunnen doen!

-X- Max

Emoties. Aan sommige mensen zie je niets, sterker nog: soms vraag ik me af of sommige mensen überhaupt wel emoties hebben. 
Aan mezelf heb ik nooit getwijfeld. Ik ben emotioneel. Punt.
Toen ik een jaar of zeven was, ging ik met mijn moeder naar de stad, om sloffen te kopen. We stonden in de winkel en ik paste het ene na het andere paar, van hondenkoppen tot berenklauwen. Er staat bijna altijd muziek aan in winkels, zo ook hier. Ik ben me er altijd bewust van, ik ken de tekst en voel de emotie van het liedje. 
Met mijn zeven jaar had ik ineens tranen in mijn ogen, middenin de berg met sloffen. "Wat is er?" vroeg mijn moeder. Een voor de hand liggend antwoord zou kunnen zijn: "Er zit een scherp stukje in de rechter slof, auw, auw, auw!" 
Het echte antwoord luidde als volgt: "Ik vind het zo'n emotioneel nummer." Echt waar, dat was mijn exacte antwoord.
Mijn moeder keek me aan alsof ik gek was geworden en zei: "Jeetje Max, doe even gewoon." Ik weet niet helemaal zeker of dat het was wat ze zei, maar het was iets in die trant. Tja, ik moest af en toe even teruggehaald worden naar de bewoonde wereld. ;-)

Negentien jaar later is het er niet beter op geworden. Nu ik moeder ben is het zelfs erger geworden.  
Buiten het huilen om nummers op de radio, zingende kinderen, alle films, lieve woorden van vrienden of familie, de aanblik van gelukkige mensen, emotioneel worden als ik Julius zie slapen, Julius zie lachen, Julius zie drinken of Julius wat dan ook zie doen, is er nog iets voorgevallen.
Het was een doordeweekse dag en ik was het nieuws, Editie NL om precies te zijn, aan het kijken. Een aantal onderwerpen verder, werd er een compilatie getoond. Een compilatie met homevideo's over ouders die hun kinderen in de auto overvielen met een enorme verrassing: "We're going to Disneyland!" 
Er was één meisje, die zo moest huilen van geluk, dat ik het niet droog hield. De tranen biggelden over mijn wangen en er kwam een geluid uit mij, wat leek op snikken. Alleen, dan iets harder. 
Is dit mijn voorland? Ga ik om alles wat enigszins tranen zou kunnen trekken, als een emotioneel wrak zitten janken? Als ik naar mijn moeder kijk, kan ik alleen maar antwoorden met een volmondig 'ja'. 
Zet Spoorloos op en de zakdoeken zijn niet aan te slepen. ;-)

De leeuwin in mij zal hem beschermen voor alle gevaren die dit leven kent.
Ik zal voor hem vechten al een leeuwin, samen met Mark, de leeuwenvader van Juul. 
Dus, die paar (emmers) tranen, neem ik dan maar voor lief.
No one else will ever know the strength of my love for you. After all, you're the only one who know's what my heart sounds like from the inside.

-X- Max