Het is zover: ik moet echt meer op mijn woorden gaan letten, als Julius in de buurt is. Vooral omdat hij werkelijk alles nazegt, hoe zacht ik sommige woorden ook uitspreek. 
We brachten gisteren op verzoek van meneer Julius even een bezoekje aan de speeltuin in de buurt: "Papa, mama, sotom!" De speeltuin dus. 
We staan nog niet voor het hek of ik zeg iets tegen Mark. Geen idee waar we het over hadden, maar ik vond het nodig om iets te zeggen, wat ik beter niet had kunnen doen. Iets wat ik niet uit de mond van mijn peuter wil horen. 

Twee dagen geleden schreef ik een review over twee Nûby producten, die kunnen helpen bij het zindelijk worden. 
Julius is heel blij met het toiletzitje en omdat wij van blije gezichten houden, verloten we vijf exemplaren! Bedankt voor de enthousiaste reacties op de win-actie, hopelijk blijven degenen die niet hebben gewonnen het gewoon proberen, want dit is zeker niet de laatste keer dat ik een leuk product verloot :) 
Julius pakt normaal altijd braaf een aantal lootjes, lacht zijn tandjes bloot, waar ik dan een gezellig fotootje van maak. Not this time! Julius zegt de laatste tijd echt op al-les nee, dus ook nu net.  

"Pak maar een lootje, Juul."
"Nnnnnnee!"
"Ga maar op je stoel zitten en pak maar een lootje."
"Neeeee!"
"Ah toe, Juul? Doe het maar even. Alsjeblieeeeft?"
"Nee, mama!!!"

Soms lijkt het wel of Julius nooit een baby is geweest. Een klein mensje, dat zijn hoofdje nauwelijks omhoog kon houden, dagen die gevuld waren met voeden, huilen, knuffelen, slapen en het verschonen van -toen iets anders ruikende- luiers. Gevoelsmatig liggen die twee jaar mijlenver achter ons. 
Ineens is het moment van zindelijk worden daar. Julius plast dagelijks een paar keer op de wc en geeft het steeds vaker aan, als hij moet plassen of poepen. Vaak pas als hij het al gedaan heeft, dus lassen we momenten op de dag in, dat we Juul op de wc zetten. 
De eerste keer dat hij ging plassen op de wc, was zo'n mooi moment! Het gaat over plassen, maar echt. Juul keek naar zijn piemel en wachtte. En wachtte. En toen ineens ging hij plassen. Het eerste wat hij riep met gebalde vuistjes, was: "Yes!!!" En toen stopte hij. "Plas maar door, Juul!" Na nog een paar 'yes'-momenten snapt hij dat hij gewoon kan plassen en tegelijkertijd yes kan roepen. De nieuwigheid is er inmiddels vanaf en nu plast Juul in één keer door. Maar man, we zijn nog iedere keer zó trots op hem! 
Zoiets gewoons, maar zo bijzonder om te zien dat ons kind dat allemaal kan. Dat hebben wij gemaakt, zeggen we nog vaak tegen elkaar, als we naar Juul kijken. Oké, ik word alweer bijna sentimenteel, dus moving on:

We hebben een potje en een toiletzitje van Nûby in huis, maar tot nu toe lukt het het beste op het toiletzitje. Lees hieronder alles over deze twee musthaves voor als je je peuter zindelijk gaat maken!

WAARDERING VAN MAX ●●●●●

THE LOOKS
Toiletzitje: simplicity does it! De toiletzitjes zijn wit, gecombineerd met een zachte kleur roze, blauw of geel. 
Drie-in-één-potje: dit slimme product bestaat uit meerdere delen: het potje zelf, waar een opvangreservoir in zit en een los te gebruiken toiletzitje. Op de deksel van het potje zit een anti-slip laagje. 

Met zijn bijna tweeënhalf jaar kakelt Juul ons de oren van het hoofd. Niet altijd te volgen, maar hij houdt het net zolang vol, tot we zijn -soms- Sims-taal (ken je dat spel? Soel, soel! Deg, deg ;-)) hebben ontcijferd: "Mama, krakko suuk! Mama, krakko suuk! Mama, krakko suuk! Mama, krakko suuk! Mama, krakko suuk! Mama, krakko suuk!" En dan bedoelt hij: de tractor is stuk. Ja, na oneindig volhouden, heb ik de tijd gekregen om de boel te ontcijferen. Als ik hem goed heb begrepen, roept Juul keihard: "Jaaaaa, krakko suuk!" En dat betekent dan weer dat ik geslaagd ben. En zo gaat het de hele dag :O
Het ene moment versta ik alles glashelder, het andere moment denk ik: WAAAT?! 

Hieronder volgt een klein lijstje met woorden, die Julius 'iets' anders uitspreekt...