Het zonnetje laat zich steeds vaker zien, de temperatuur stijgt en ik ben moeder van een peuter. 
De tijd van op een terras zitten met een slapende baby of volledig zen door de stad kuieren (potverdorie, wat een leuk woord) is officieel voorbij. Vaak maken Juul en ik wel een dealtje, hoor. 's Morgens doen we boodschappen of gaan we even de stad in, 's middags -na het schoonheidsslaapje- doen we wat Juul wil: naar de speeltuin. 
Het leuke is, dat ik weer in de speeltuin kom, waar ik vroeger zelf speelde (op dezelfde toestellen!), alleen zijn de rollen nu omgedraaid: Juul speelt, ik let op. Oké, ik ga soms nonchalant op een schommel zitten en voor ik het weet vlieg ik van voor naar achteren. Huh, schommel ik nou? ;-)
Het is duidelijk dat Julius zich thuis voelt in de speeltuin. We gaan naar binnen, het hek gaat dicht en ik laat hem 'los', net zoals je bij een hond de riem los zou maken. Alle speeltoestellen krijgen zijn aandacht, soms kijkt hij rond en soms loopt hij op een ander kind af. Wat ik dan wel een beetje lastig vind, aangezien ik dan bijna gedwongen word om met de bijbehorende vader of moeder te praten. Dat mondt af en toe uit in gênante stiltes. Je zou het niet zeggen, maar ik heb soms absoluut géén zin om te praten. Net zoals dat ik graag alleen in de lift sta. Freaaaaak.
Het kan ook goed uitpakken en een gezellig gesprek worden, weliswaar met de ogen op de kinderen gericht, in plaats van op de gesprekspartner.

Laatst kreeg ik een appje van een vriendin, met daarin de mededeling dat ze kaal werd. Excuse me, kaal?! Ze was juist zo blij met haar volle bos, waarom moest het nou uitvallen? Hele plukken lieten los, had ik dat ook? 
Poeh, even graven. Gek, dat ik sommige dingen rondom de zwangerschap alweer ben vergeten. 
Ik weet dat mijn haar nog dikker was dan normaal en dat ik na een maand of vier dacht dat het haaruitval-gedeelte niet op mij van toepassing was. 
Think again, want vlak daarna begonnen mijn extra lokken ook los te laten. Kale plekken had ik absoluut niet -mijn vriendin volgens mij ook niet-, maar de hoeveelheid haar dat in het putje verdween was aanzienlijk meer. 

Hoe kan dat, waarom verliezen vrouwen haar na hun bevalling? Waarom hebben we niet altijd extra veel en mooi haar?

Haarverlies is iets normaals, niets om je zorgen over te maken. Per dag verliest een mens tussen de tachtig en honderd haren, hoewel ik denk dat ik er meer verlies. Misschien lijkt het zo, vanwege de lengte. Zal ik ze gaan tellen? Nee, Max, dat doe je niet.

Vanaf het tweede trimester -tussen de vier en zes maanden- van je zwangerschap verandert dit. Je lichaam maakt meer hormonen aan, waardoor je haar ineens minder uitvalt. Een volle, glanzende haardos is het resultaat. Het schijnt zelfs dat je méér haargroei krijgt, zoals een dun laagje haartjes op je buik. Geen idee of ik dit ook had, ik kan het me in ieder geval niet meer herinneren. 
Vrijwel meteen na de bevalling begint de hormoonspiegel te zakken. Je lichaam komt geleidelijk aan weer in de oude stand, de 'fabrieksinstellingen' ;-). Dit uit zich in de vorm van kraamtranen, stemmingswisselingen, zweetaanvallen, moeheid én haaruitval. 

Juist als je denkt dat je wordt overgeslagen (tussen de drie en zes maanden), gebeurt het: je haaruitval is terug van weggeweest. Niet in de vorm van tachtig tot honderd per dag, maar in de vorm van alle haren die je tijdens je zwangerschap vasthield. 
Newsflash: je kunt er niets aan doen. Je haar zal uitvallen en het kan zelfs zo extreem zijn, dat je er kale plekken aan overhoudt. Er moet namelijk ruimte gemaakt worden voor nieuwe haren. Die kale plekken verdwijnen weer, maar leuk is anders. Zodra alle 'oude' haren uitgevallen zijn, zal je haaruitval weer teruglopen naar tachtig á honderd per dag. 

Wat kan je doen om je haar te helpen groeien?
*Vitamine B-Complex en aminozuren tot je nemen, in de vorm van voeding, pillen of druppels, het liefst voordat je haar begint uit te vallen.

* Laat je haar zoveel mogelijk met rust. Kleur je haar voorlopig even niet, draag zo min mogelijk haaraccessoires, kam het niet als het nat is en laat je haar aan de lucht drogen. Geen getoupeerd en gekleurd knotje met een strak elastiekje dus ;-)
Het komt allemaal goed, heus. Je moet alleen even de tijd nemen om te ontzwangeren. Je hoeft geen kale plekken te krijgen, maar wees voorbereid. En mocht het te erg worden, bel dan altijd even je huisarts. 
Onthoud: iedere vrouw, die zwanger is (geweest), moet hier doorheen. Schrale troost, nietwaar?

-X- Max

Volg The Daily Max ook via, Twitter, Bloglovin', Facebook, Instagram en Pinterest!