De zon schijnt, de temperatuur is om verliefd op te worden en belangrijker: ik ben vrij! 
Ik besluit om de stoute schoenen aan te trekken en eens lekker met de bus naar de stad te gaan, samen met Juul. Ik ben eigenlijk niet zo van reizen met het openbaar vervoer, ik vind het maar een hele onderneming met kinderwagen, luiertas en alles wat ik op het laatste moment nog in mijn jaszakken prop. 
Het is algemeen bekend dat, waar je ook heen gaat met je kind, het de nodige voorbereiding vergt. Zo ook in huize Mark en Max. Op het moment dat ik klaar ben met het bij elkaar zoeken van alles wat mee moet,  poept Julius óf zijn luier vol, óf hij heeft zijn schoenen alweer uitgetrokken. Van die exemplaren waarvoor je ongeveer vijf minuten nodig hebt om ze aan te trekken. Vijf minuten. Per schoen. 
Juul en ik zijn klaar voor vertrek naar de grote stad, dus ik trek de deur dicht en loop richting de bushalte, waar ik erachter kom dat het kreng pas over een kwartier arriveert. Verdorie, ik dacht dat 'ie er over vijf minuten zou zijn. Geeft niks, de zon schijnt, Juul is blij, dus ik ook. 

Om oponthoud te voorkomen, pak ik mijn OV-chipkaart alvast en terwijl ik dat doe, komt de bus er al aan. Alles volgens plan tot nu toe. Ik rijd de wandelwagen met Juul erin soepeltjes naar binnen, waarna ik zelf ook instap en mijn kaart scan. 'Piep, piep!' Kaart verlopen. Neeeee! Geërgerd loop ik naar de buschauffeur met de vraag: "Eh, kan ik hier ook pinnen?" Dat kon niet (WAAROM NIET?!). Met het gevoel alsof ik wel door de grond kon zakken van ellende, verliet ik de bus en reed ik de wandelwagen met Juul erin weer uit de bus, iets minder soepel dit keer. Zie je wel, reizen met het openbaar vervoer is ook gewoon vragen om narigheid, dacht ik nog bij mezelf. 
In mijn eentje, meer dan een halfuur op een zwaar beladen fiets met Julius voorop en de zon die waarschijnlijk brandplekken op onze tere huidjes zou achterlaten, leek het me geen fijn vooruitzicht om dit vervoersmiddel te kiezen. 
Dan maar weer met de auto. Nog een paar jaar volhouden, hopelijk wonen we dan weer in Haarlem en hebben we dit gezeur niet meer. Dan lopen we gewoon overal heen of fietsen we, maar dan slechts vijf minuten.
Terwijl we per auto onderweg naar de stad waren, zakte de moed me in de schoenen en ik had eigenlijk al geen zin meer om de stad te doorkruisen, op zoek naar een zwarte broek, want dat was mijn oorspronkelijke missie. De stad in, de winkels in en uit, snel, snel, snel. 

Toen ik de auto parkeerde, de parkeergarage uitkwam en de mooie, lieve zon zag stralen, besloot ik in plaats van links te gaan, rechtsaf te slaan, op weg naar het mooiste terras van Haarlem: Nobel.
Er was nog een plekje vrij, vooraan op het hoekje van het terras. Die is voor ons bestemd, dacht ik. Op het moment dat ik ons geïnstalleerd had, kon ik alleen maar glimlachen, bij de aanblik van een vrolijke Julius en mijn vertrouwde plekje aan het Spaarne. Met een kopje verrukkelijke cappuccino, een broodje kaas en een broodje met smeerkaas voor Juul, kon deze middag niet mooier worden. Dit was de eerste keer dat ik zoiets als dit heb gedaan: samen met mijn kind een terrasje pakken en gewoon alleen genieten van het moment en verder niks. Geen gehaast, geen getuur op mijn telefoon, geen druk, niks. Ik weet niet waarom ik het nooit eerder heb gedaan, waarschijnlijk omdat ik dacht dat het een enorme onderneming was. Dat was het ook een beetje, maar het was het meer dan waard. 

Na het afrekenen besloot ik één winkel in te gaan, waarvan ik zeker wist dat ik er zou slagen en jawel: ik verliet de winkel met een zwarte skinny  voor slechts €17,90 en twee basic shirts van biologisch katoen (überbewust natuurlijk), die per stuk nog geen €3,- kostten! 
Ongelofelijk, ik heb me niet gehaast, ik heb geen aanval van opvliegers gehad en het is me gelukt om een keer mindful te zijn en te genieten van het moment. De tijd gaat even snel, de zon straalt even mooi en de wereld draait gewoon door, of ik nu gehaast ben of geniet. Ik kan me dus maar beter gaan ontspannen voor de rest van mijn leven, als het toch niks uitmaakt :) 
Vol geluk keerden we huiswaarts, Juul en ik. Juul, ik, de zon en verder niks. Oh ja en die broek en shirts natuurlijk ;-)
Wherever you are, be all there. - Jim Elliot

• "Wanneer komt de volgende?"
  "Excuse me?  Misschien eerst maar bevallen van ons eerste kind, klein detail hoor."
• "Jeetje, je bent nu wel echt heel dik hè? Ik hoop voor je dat je er niet lang meer zo bij hoeft te lopen."
  "Bedankt, ik hoop voor jou ook dat je er niet lang meer zo bij hoeft te lopen. Bij mij komt het tenminste nog goed."
• "Mijn bevalling was echt een hel, ik zou het nooit meer van mijn leven willen meemaken." 
  "Je realiseert je dat ik over een hele korte tijd moet gaan bevallen en dat dit niet echt helpt? BITCH."
• "Sterkte, als het hoofdje staat! Je gaat kapot van de pijn."
  "Wil je dat jouw hoofdje ook staat? Op een stok?"
• "Succes met je bevalling. Als het echt zwaar was geweest, hadden ze het wel aan mannen overgelaten."
  "Wauw, deze man heeft echt een doodswens."

Een belachelijke vraag of opmerking vraagt om een pittig antwoord, dus zeg het meteen als je iets ongepast vindt, dat lucht enorm op ;-)

-X- Max

Julius is nu alweer bijna een week één en ik moet zeggen dat ik het echt gek vind. "We hebben een baby"  klinkt anders dan: "We hebben een zoon van één." Juuls eerste levensjaar is echt -cliché, cliché, cliché- voorbij gevlogen. Hij is geen baby meer, maar een micropeuter! Soms zijn er nog wel van die momenten dat hij als baby'tje bij me komt liggen, maar oh wee als iets interessants zijn aandacht trekt. Dan zit hij meteen rechtop en tegenwoordig staat hij ook binnen een paar tellen op zijn stevige beentjes, zodat hij meteen op onderzoek uit kan gaan. 
"Hoe oud is jullie kind? Onze zoon is één." Wauw.
Voor zijn verjaardag vonden we het leuk om hem iets feestelijks aan te trekken. Niet teveel poespas, want dat zit toch allemaal niet lekker. Na wat denk- en struinwerk, vond ik iets heel leuks op www.tufft.nl en mijn DIY-projectje was geboren....

Stap 1:
Verwarm je strijkijzer op 170° C (katoenstand) en zet de stoomfunctie uit.
Stap 2:
Strijk het gedeelte waar je de applicatie wilt hebben warm, waarna je de vlaggetjes erop kunt leggen. Let erop dat de door Tufft aangebrachte kruisjes naar boven liggen. De volgorde van de kleuren kun je helemaal zelf bepalen, de vlaggetjes zitten namelijk niet aan elkaar vast.

Stap 3:
Leg het meegeleverde vel bakpapier over de print heen en strijken maar! 

Stap 4:
Druk het strijkijzer twintig seconden stevig op de vlaggetjesprint en zorg ervoor dat je de gehele print goed hebt verhit en aangedrukt.

Stap 5:
Haal het vel bakpapier van de print af en laat het shirt afkoelen.
Verwijder daarna voorzichtig de plastic dragers van de vlaggetjes. Trek je een deel van de print mee, leg dan de drager en het bakpapier terug en druk opnieuw aan met het strijkijzer.

Stap 6:
Als je alle plastic dragers van de vlaggetjes hebt verwijderd, leg dan het bakpapier er weer overheen en druk de print nog een keer vier seconden goed aan met het strijkijzer.
Stap 7:
Laat het shirt afkoelen, keer binnenstebuiten en strijk de binnenkant van het shirt voor extra hechting van de print.

Stap 8: 
Het shirt is klaar voor het feest! 
Wacht wel even 24 uur met wassen, was het shirt binnenstebuiten en niet boven de 40° C. Oh, en ook liever niet in de droger.
Gewoon voorzichtig met het shirt omgaan en je hebt 'm voor je leven ;-)
Op zoek naar een originele print voor je kinderkleding? www.tufft.nl heeft heel veel verschillende prints en allemaal voor een zacht prijsje.

-X- Max

Irritatiepunt nummer één: rommel! Kruimels op de vloer, stof op de meubels, een ontplofte box, een bank met in elkaar gezakte kussens, een rommelige koelkast... Ik kan de lijst nog vele malen langer maken, maar ik denk dat ik mijn punt wel gemaakt heb. Het is best lastig, omdat ik aan de andere kant ook een adhoc chaoot ben. Adhoc, omdat het steeds beter gaat, maar af en toe nog ineens kan opspelen. Een kind zorgt voor rommel, zo is het nu eenmaal en daar valt niet veel aan te veranderen. Behalve dan, dat ik de box twee of drie keer per dag opruim, twee keer per dag stofzuig en Julius' mond bijna na iedere hap afveeg. De ene dag ben ik nonchalanter dan de andere dag, maar over het algemeen wonen wij in een schoon en opgeruimd huis, met een schoon kind ;-) 

Kruipen, leren lopen en zelf leren eten en drinken zijn aan de orde van de dag bij ons thuis, dus dat zorgt voor de nodige rommel. Wat ik echt niet erg vind, want het is uiteindelijk voor een goed doel! Maar, een beetje hulp bij het beperken ervan is altijd welkom. Julius is aan het leren om uit een normale beker te drinken en krijgt daarbij hulp van de Philips Avent oefenbeker. Omdat de tevredenheid over dit product er bij ons vanaf spat, schrijf ik er een review over. Wie weet helpt het iemand bij de keuze van wel of niet aanschaffen :)

WAARDERING VAN MAX ●●●●○
THE LOOKS
De oefenbeker is uitgevoerd in vier verschillende kleuren (rood, roze, blauw en groen) met een gezellige afbeelding van een kat en een konijn bij een boom. 
Daarnaast kan je kind de beker gemakkelijk zelf vasthouden aan de oefenhandvatten, wat natuurlijk enorm spannend is. De beker kan zelfs worden afgesloten met een beschermende hygiënische deksel, voor thuis en onderweg. Zo kan je 'm ook gewoon in de luiertas zetten, zonder dat de hele boel door je tas heen klotst.

GEBRUIK
Deze Philips Avent oefenbeker helpt je kleintje bij de overgang van drinken uit de fles en tuitbeker, naar drinken uit een gewone beker zonder te morsen. Het unieke -hoe handig is dat- antilekventiel wordt met de lip geactiveerd. Zodra je kind met zijn/haar bovenlip tegen het ventiel duwt, komt er drinken uit de beker en kan hij/zij langs de hele rand van de beker drinken zoals uit een grote-mensenbeker. De rand moet wel helemaal leeggedronken worden, want anders lekt 'ie dus wel, wanneer de beker door je kind aan een inspectie wordt onderworpen. Ondersteboven. Philips, wat heb je weer een mooi product aan je collectie toegevoegd! 

PRIJS
Online gevonden vanaf €9,99 via www.mamaloesbabysjop.nl 
De prijs ligt een beetje op één lijn met de betere drinkflessen en de belofte wordt waargemaakt, dus wat mij betreft is de prijs in verhouding met de prestaties van dit fijne product :)
Wil je het geld niet uitgeven, gebruik dan een gewone (plastic) drinkbeker. Het werkt ook prima, maar bereid je wel voor op een mogelijk waterballet op je vloer en op de kleding van je kleintje ;-) Ik houd niet zo van ballet, dus voor mij was de keuze gemakkelijk ;-)

-X- Max