In de blog 'Jongen/meisje?' schreef ik al over het feit dat we een flinke misser maakten, wat betreft het geslacht van het groeiende mensje in mijn buik. Terwijl 'het' voor ons gevoel honderd procent zeker een meisje zou zijn, bleek tijdens de echo compleet contra: we kregen vrijwel honderd procent zeker een jongetje! Laat je gevoel je dus niet in de maling nemen, het kan zomaar een loopje met je nemen, op dit gebied. 
Die grap over dat we straks nog een jongensnaam moesten bedenken en daar gekscherend samen om moesten lachen, bleek na ons bezoek aan het echocentrum geen grap meer, maar een heuse dagtaak. We hadden uiteraard veel meer meisjesnamen dan jongensnamen bedacht, want gevoel maakt geen denkfouten, hè? 

Verbijsterd, verbaasd en vol ongeloof keerden we huiswaarts. Niet omdat we ontevreden waren, maar omdat we het oprecht niet begrepen. "Oké, dan moeten we dus toch wel jongensnamen gaan bedenken, lieverd." Nadat ik dit zei, volgde er meteen een stortvloed aan namen richting Mark. Na een aantal naampjes voor ons beestje, bleek al snel: dit wordt een lange, lange zoektocht. Er was vrijwel één of geen naam, die we écht leuk vonden voor onze ongeboren spruit.
De namenboekjes, die ik overigens al jaren bezit, werden uit de kast getrokken, het internet werd iedere avond afgestruind, familie en vrienden kwamen met ideeën en zo vervolgde de reis naar dé naam nog een tijdje. Om niemand te kwetsen en om potentiële namen voor ons eventuele volgende kind, mits jongen, te beschermen, noem ik de revue passerende exemplaren ook niet (flauw). 
Gelukkig bleek uit de namen die we aan elkaar voorstelden, dat we voor een groot deel op één lijn zaten, wat de zoektocht een stuk makkelijker maakte. Het zou wat zijn als Mark de naam Luciën zou noemen en ik aankwam met Mees. Thank God that didn't happen.
Het moest in ieder geval een naam zijn, die niet in de top tien of liever niet eens in de top honderd voorkwam. Het was geen vereiste natuurlijk, want als je eenmaal verliefd bent op een naam, dan maakt het niet uit dat de helft van Nederland diezelfde naam ook aan hun kind geeft. Maar, liever niet. De naam moest mannelijk zijn en ook beschaafd, maar niet suf. Ook moest het bedenken van een rijmpje op de naam niet al te gemakkelijk gaan. 
Na lang zoeken in namenboekjes, namenlijsten met een thema, zoals bijvoorbeeld 'hockeynamen' en op internet, waar de zoektermen uiteenliepen van 'beschaafde jongensnamen' tot 'namen met drie lettergrepen' en 'Latijnse jongensnamen' bleven er op een gegeven moment nog drie namen over, waarvan één naam Julius was. Oké, het was Jules (spreek uit als Zjuul), maar we twijfelden nog of we Jules of Julius leuker vonden. Jules is niet af te korten en Julius wel. De naam Julius wordt zelfs vaak afgekort naar Jules, dus dat betekende twee vliegen in één klap. Mark twijfelde nog heel erg, dus we besloten om alle namen die we nog hadden een week in huis te gebruiken, om er zo achter te komen welke we leuk vonden en welke juist niet. 
De eerste potentiële naam viel na een dag of twee al af. Best gek eigenlijk, dat een naam een hele tijd heel erg leuk lijkt, maar al na een paar dagen verveelt als je 'm de hele dag moet noemen. Gelukkig maar, dat we met alle drie de favorieten een testritje gemaakt hebben, het zou behoorlijk jammer zijn als we ons kind (en onszelf) hadden opgescheept met een naam die na honderd keer noemen al verveelt. Na twee van de drie namen te hebben geschrapt van onze lijst, kwamen er hier en daar nog een paar bij, die we vervolgens ook weer van een grote kruis voorzagen. 

"Dan blijft Julius dus over", zeiden we tegen elkaar. "Ja, of Jules." Ik vind het heel leuk als een naam af te korten is, ik word zelf natuurlijk ook altijd Max genoemd, in plaats van Maxine. 
Mijn voorkeur ging eigenlijk al meteen uit naar Julius. "We kunnen Julius natuurlijk altijd afkorten naar Jules, zo hebben we beide namen in één.  En dan kan hij later zelf kiezen of hij zich voorstelt als Jules of als Julius", vervolgde ik mijn redelijk sterke onderbouwing. Dat laatste heeft Mark overtuigd, wat betekende dat ons kind dus Julius zou gaan heten. Ik heb hem niet heel erg hoeven overtuigen, zei Mark later. Hij wilde me gewoon geen valse hoop geven. 
Hoe meer we de naam gebruikten, hoe enthousiaster we erover werden. We vonden Julius uiteindelijk zelfs veel leuker dan Jules en we korten zijn naam nu eigenlijk ook alleen af als Juul en niet als Jules. Het klinkt ook echt niet alsof het over ons kind gaat, als iemand vraagt: "Hoe is het met Jules?" Eh, wie? 
Toen ons kleintje werd geboren, zeiden we volmondig Julius, toen de verpleegkundige ons vroeg hoe we onze zoon noemden. Wel vernoemd naar zijn vader, omdat we dat mooi vonden om te doen. Julius Mark, onze prachtige en perfecte zoon.
Julius: de jongeling, gewijd aan Jupiter. 

-X- Max

Nog zoiets: roken tijdens de zwangerschap. 
Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde, was ik behoorlijk 'pietluttig' tijdens mijn zwangerschap. Niet meer dan normaal lijkt me, aangezien we al het mogelijke wilden doen, om een zo gezond mogelijk kind op de wereld te zetten. 
Dit geldt onbegrijpelijkerwijs niet voor alle vrouwen. Ik kan het niet geloven, maar er zijn daadwerkelijk vrouwen -die ik vanaf nu monsters ga noemen- die simpelweg maling hebben aan het nieuwe leven dat in hun buik groeit. Deze monsters zijn blijkbaar ook simpel van geest, want iemand met een gezond verstand zou het niet eens in haar hoofd halen om ook maar een sigaret aan te raken.
Op BNN werd een programma uitgezonden, waar bekende moeders jonge moeders begeleidden, van zwangerschap tot een paar weken na de bevalling. Ik zal er meteen bij zeggen, dat niet alle meisjes monsters waren, maar een aantal wel. Tijdens het programma, Vier Handen Op Één Buik, was ik zelf ook zwanger, dus ik vond het leuk om te kijken hoe anderen hun zwangerschap doorliepen. De één was op alles voorbereid, de ander had een paar weken voor de bevalling nog niks in huis en nog een ander had er nogal wat moeite mee om oude gewoontes los te laten. Hoe moeilijk kan het zijn, dacht ik. Ik heb zelf ook gerookt, maar ben een jaar voordat ik in verwachting van Julius was, gestopt (omdat ik er gewoon vanaf wilde).
Dit monster ging tijdens de uitzending doodleuk even naar buiten om een sigaretje te roken. In de regen. Net als ik, was ook de bekende moeder, Nicolette Kluijver, totaal verbouwereerd. Vol ongeloof probeerde ze het monster op andere gedachten te brengen en ik geloof ook dat de jonge moeder in spe haar rookgedrag enigszins heeft proberen aan te passen, maar tevergeefs.
Toen de monsters later bij de reünie van Vier Handen Op Één Buik aanwezig waren, werd er door een arts uitgelegd wat het effect van roken op het ongeboren kind heeft. Je moet hier vanuit gaan: als je één sigaret rookt, heeft het ongeboren kind het gemiddeld twee uur benauwd. Deze benauwdheid is te vergelijken met ademen door een rietje. Als je ieder uur een sigaret rookt, is je kind dus constant benauwd. Twee rokende monsters werden in de uitzending gevraagd of ze even door een rietje wilden ademen om te ervaren wat ze hun kind aan hadden gedaan. Haar domme, domme antwoord: "Nou, dat valt best wel mee, hoor. En er is toch niks met mijn kind?" THAT'S NOT THE POINT! 
Ze deed er nog een schepje bovenop, door te zeggen: "Roken is toch gewoon  altijd slecht? Ik snap de hele heftige discussie niet over roken tijdens de zwangerschap. Dat snap ik echt niet!" Dear God. 
Dit maakt me zo verschrikkelijk kwaad! Net zoals met alcohol, wordt een ongeboren kind compleet vergiftigd, al voordat het ter wereld komt. De ouders moeten de veilige haven van het kind zijn, maar zijn in dit geval de monsters waarbij het kind heel ver bij vandaan zou moeten blijven.

De feiten op een rij:

Miskraam
Vrouwen die roken, hebben een grotere kans op een miskraam. Van elke tien zwangerschappen eindigt er één in een miskraam. In Nederland krijgen jaarlijks ongeveer 20.000 vrouwen hiermee te maken. Roken - zowel zelf roken als meeroken - overmatig koffie- en/of alcoholgebruik en overgewicht vergroten het risico op een miskraam. 

Vroeggeboorte
Roken verdubbelt de kans op een vroeggeboorte, dat wil zeggen dat de baby vóór de 37e week van de zwangerschap wordt geboren. Kinderen die te vroeg worden geboren hebben vaak een moeilijke start doordat de organen nog niet volledig ontwikkeld zijn. Problemen met de ademhaling, de bloedsomloop, de zuurstofvoorziening in de hersenen en andere vitale organen kunnen het gevolg zijn. Ook komen infecties vaker voor, voedingsproblemen en onderkoeling.

Lager gewicht baby
Roken door de moeder geeft een grotere kans op een lager geboortegewicht van het kind. Vrouwen die de hele zwangerschap blijven roken, krijgen een baby die zo'n 150-250 gram minder weegt dan een kind met een normaal geboortegewicht van 2500 tot 4500 gram. 
Direct na de bevalling hebben baby's met een lager geboortegewicht meer moeite om zichzelf warm te houden en is er een grotere kans op een laag bloedsuikergehalte. Op latere leeftijd hebben deze kinderen vaker last van gedragsproblemen, vooral als de groeivertraging in het begin van de zwangerschap is ontstaan.

Loslating placenta
Een placentaloslating betekent dat de moederkoek (placenta) los komt van de baarmoeder. Dit is de ernstigste oorzaak van een vaginale bloeding na week 28. Normaal gesproken laat de placenta los van de baarmoederwand nadat de baby geboren is. Bij een placentaloslating gebeurt dat al voor de geboorte. Hierdoor krijgt de baby geen zuurstof meer. Roken tijdens de zwangerschap verhoogt het risico op een placentaloslating, net als alcohol en het gebruik van sommige drugs.

Gevolgen voor de ontwikkeling
Als een vrouw rookt tijdens de zwangerschap, dan heeft de baby meer kans op uiteenlopende gezondheidsklachten. Zo heeft een kind van een rokende moeder meer kans op het krijgen van een hazenlip, maar ook op ademhalingsproblemen en gedragsstoornissen.

Wiegendood
Wiegendood is een algemene term voor het plotseling en onvoorzien overlijden van een ogenschijnlijk gezonde baby tijdens het slapen. Hierop is meer kans als de moeder tijdens de zwangerschap rookt. Maar ook wanneer de baby meerookt na de bevalling is er meer kans dat deze overlijdt aan wiegendood.
Bron: http://www.rokeninfo.nl/
Negen maanden niet roken, hoe moeilijk kan het zijn? Ga eens een minuut door een rietje ademen en bedenk je dat dat nog maar een hele kleine fractie is, van wat het ongeboren kind moet doormaken. De gevolgen voor de toekomst, als het kind deze al heeft, zijn niet te overzien. Moet ik doorgaan? Roken tijdens de zwangerschap, doe het gewoon niet!

-X- Max

Toen ik in verwachting van Julius was moest ik, net als alle andere zwangere vrouwen, ineens allerlei dingen laten staan. Zuivelproducten op basis van rauwe melk (au lait cru), carpaccio, biefstuk, rosbief, de meeste sushi's, alle soorten rood vlees en vis, orgaanvlees, rookvlees, salami, zeker niet roken en absoluut geen alcohol. 
Ik hield me overal trouw aan, omdat ik het niet de moeite waard vond om het risico te lopen, dat er iets mis zou gaan met onze baby. Het zou wat zijn, dat omdat ik per se een broodje carpaccio wilde eten, dat onze gezonde Julius door mij  met een afwijking ter wereld zou komen. Geen kruimel nam ik en al helemaal geen alcohol. 
Sommige mensen vonden me waarschijnlijk een pietlut, aan de opmerkingen te horen: "Ah joh, één glaasje wijn kan toch wel?" Of: "Het gaat heus niet meteen mis, als je een stukje schimmelkaas eet, hoor." Natuurlijk. Daarom wordt er zoveel aandacht besteed aan het feit dat je het gewoon echt beter kan laten, tijdens je zwangerschap. Moving on.

FAS dus, want daar wilde ik het eigenlijk over hebben. Juist door die opmerkingen met betrekking tot wijn en (donker)bier in combinatie met zwangere vrouwen, vind ik dat dit onderwerp een stuk meer aandacht verdient. 
Een aantal jaar geleden stond ik op Haarlem Jazz een drankje te drinken. Ik was toen absoluut nog niet zwanger, maar een ander meisje wel. Al waggelend en zwalkend  viel ze zowat tegen me aan. Niks geks, dacht ik. Het is Haarlem Jazz, iedereen heeft het naar zijn zin, er wordt hier en daar wat gedronken en op een gegeven moment worden er mensen dronken. Maar, wacht even. 

Dit dronken meisje had een dikke buik! Nee, dit ga je niet menen, is ze zwanger?! Geleid door nieuwsgierigheid, maar vooral door woede en onbegrip knoopte ik een gesprek met haar aan. Gewoon, om te checken of mijn ogen me niet voor de gek hielden. 
Jawel, dit meisje was zes maanden zwanger en had naar eigen zeggen 'maar' vier wijntjes op. Me inhoudend vroeg ik haar of ze dat dan niet gevaarlijk vond, gezien het feit dat ze zwanger was. Geloof het of niet, maar haar antwoord luidde als volgt: "Ja, ik heb zo'n rottijd achter de rug en ik heb de eerste paar maanden alleen maar binnen gezeten. Ik vind dat ik wel een avondje ontspanning heb verdiend. Maar, ik heb er maar vier gedronken hoor. Denk ik. Haha." En zo waggelde ze me voorbij. Ik kon niets anders doen, dan lijdzaam toekijken hoe dit verschrikkelijk onverantwoordelijke meisje wijn morste op haar mooie zwangere buik en hoe zij vervolgde in het vergiftigen van haar ongeboren kind. Iedere vezel in mijn lichaam schreeuwde: Houd haar tegen! Maar, wat had het voor zin? Waarschijnlijk was dit niet de eerste keer, dat ze dronk tijdens haar zwangerschap. En, wat kon ik nou nog meer zeggen, behalve dat wat ik al gezegd had? 

Gevolgen voor het kind
Het overgrote deel kan niet zonder begeleiding wonen. Bij kinderen met FAS komende de volgende problemen veel voor:

• Psychische klachten
  
• Schoolverlating
  
• Aanvaringen met justitie
  
• Psychiatrische opname, gevangenisstraf
  
• Seksuele afwijkingen
  
• Alcohol- en drugsproblemen

Bron: https://www.hersenstichting.nl/ 
Hoe belangrijk is die ene avond drinken nog, als je weet wat voor effect alcohol heeft op het verdere leven van je kind? 

-X- Max