Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat ik het ouderlijk huis verliet. Acht jaar geleden is het, dat Mark en ik ervoor kozen om die eeuwige logeertas in de gang en ingewikkelde vraagstukken als 'waar slapen we vanavond?' vaarwel te zeggen en aan ons leven samen te beginnen. Wat vond ik het geweldig en vreselijk tegelijk, die eerste drie maanden. Ik miste mijn ouders om me heen, maar tegelijkertijd kon ik intens genieten van het feit dat ik nu zelf mocht bepalen welke thee er in de theedoos kwam. Of dat we zonder overleg aan huisdieren konden beginnen. Zoals veel stellen doen als ze net gaan samenwonen, kochten wij toentertijd twee katten. Gewoon, omdat we dat wilden en omdat we vonden dat we oud en wijs genoeg waren, om dat zelf te bepalen. Waar blijft de tijd? We hebben nu niet alleen twee katten, maar ook twee vissen en het mooiste van alles: we hebben ook 'ineens' twee kinderen samen! Niet ineens, maar soms moet ik wel even een reality check doen en me realiseren dat die twee fantastisch wezens uit mij zijn gekomen en er gewoon zijn. Koekoek!
VAN ÉÉN KIND NAAR TWEE KINDEREN ZWAAR? Gewapend met ervaringen van anderen, bereidden we ons voor op een pittige tijd, want 'één is geen' en 'wacht maar tot je er twee hebt, dan is je leven echt voorbij'. Op zich zijn wij heel erg van 'we zien het wel, komt wel goed joh', maar toch. Wij wisten nog niets en er zal toch wel een kern van waarheid zitten in de ervaringen van anderen? Alsof we nu pas echt konden meepraten over het hebben van kinderen, want hé: één is geen. Ik kan eigenlijk maar tot één conclusie komen: ik vind het totaal niet zwaar om twee kinderen te hebben. Dat zal zeker komen doordat Victor een makkelijke baby is en wellicht door het leeftijdsverschil van vier jaar, maar ik denk ook dat we ons goed kunnen overgeven aan het ouderschap. Dat klinkt nu heel arrogant vind ik, maar het is zo. We nemen de dag zoals die is, we laten de boel de boel om vervolgens ellenlange knuffelsessies in te lassen, tikkertje te spelen, een boswandeling te maken en te genieten van het gezinsleven. TOTAAL NIET PITTIG? Natuurlijk heb ik op dag vier na de bevalling enorm staan janken onder de douche, omdat het allemaal even moest landen. Natuurlijk heb ik wel eens een kort lontje, want hoe relaxed het leeftijdsverschil ook is, kleuters zijn soms buitenaardse wezens. Hele rare, onuitstaanbare, buitenaardse wezens. Wat ik echt pittig vond, was het moment dat Victor naar het kinderdagverblijf moest. Het idee dat iemand anders voor hem ging zorgen, terwijl ik naar mijn werk moest, ging in mijn hoofd een heel eigen leven leiden. Toen we de intake en de wen-dagen achter de rug hadden, is de stress rondom het kinderdagverblijf voor een heel groot deel weggevallen. Soms ben ik heel moe en wil ik het liefst niet door die mega regenbui naar buiten om Julius naar school te brengen. Maar als ik zijn vrolijke snoet dan zie als ik zeg dat hij zijn regenlaarzen maar moet aantrekken, omdat het plassen-stamp-weer is, dan ben ik de gelukkigste moeder op aarde. WEL IETS VAN STRUCTUUR OF ALLEEN MAAR KNUFFELEN? Hoewel ik best een controlfreak ben in sommige dingen, kan ik heel goed loslaten en in het moment leven. Er is zeker structuur, maar met een korreltje zout genomen. Mark en ik zijn een geoliede machine, waar ik me soms nog steeds over kan verbazen. We hoeven elkaar bijna nooit iets te vragen; de een doet het ene en de ander het andere. Mark brengt bijvoorbeeld Julius 's morgens weg en ik Victor. En als iets niet lukt, dan trekken we dat 's avonds recht, zoals bijvoorbeeld de weekboodschappen in huis halen of dat laatste wasje nog even opvouwen en opruimen. Basisstructuur kan ik het denk ik wel noemen, met de Franse slag, een flinke dosis knuffelen en veel humor. ♥ Hoe ervaar jij het om twee kinderen op te voeden? Wat valt je mee of wat valt je juist enorm tegen? NB: Natuurlijk is dit onze ervaring en kan ik me indenken dat het niet bij iedereen zo gaat. Dat het soms enorm tegenvalt of dat er dingen gebeuren waar je geen controle over hebt. X Max Volg je me al via Instagram, Facebook, en Pinterest? ♥
0 Comments
Leave a Reply. |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|