7. Bewaar alle felicitatiekaartjes voor de geboorte van Julius in de houten doos

Doel 7 van mijn 101 in 1001-lijst is voltooid!
Gedurende Buy Nothing New-maand heb ik een ruilfeestje bij mij thuis georganiseerd, waarover je kon/kunt lezen in Buy Nothing New Month, de tweede week.
Van de vijftien (!) dingen die ik wist te bemachtigen, was de box voor foto's er eentje. Ik zag er meteen iets in en ik heb er niet eens voor hoeven vechten, want niemand wilde 'm hebben! Onbegrijpelijk. 
Aangezien we meer dan honderd kaarten hebben gekregen voor de geboorte van Julius, leek het me zonde van de ruimte om deze in het babyboek te plakken. Ze hebben eerst een tijdje in een simpele kartonnen doos van IKEA gezeten, maar ik wilde er graag iets speciaals van maken, dus de fotobox kwam precies op tijd! 
In de vier fotovakken komen een foto van de pasgeboren Julius, een foto van de twintig weken-echo en het geboortekaartje van Julius.

---

Omdat alle felicitatiekaarten een ander formaat hebben, heb ik de hoesjes voor foto's uit de box gehaald. Uiteraard bewaar ik ze wel (tot irritatie van Mark), voor je weet maar nooit. 
De eerste foto kan geplaatst worden: een foto van de pasgeboren Julius komt op het plekje in de deksel. Even bijknippen, want de maat is natuurlijk altijd anders. Het glas heb ik ook maar even voorzien van een laagje Glassex, want er zat een héél klein beetje stof op (Mel!).

---

Het begin is er en ik kan er nu al blij van worden, als ik de deksel zie! Wat was 'ie klein en prachtig, zucht. Met zijn kleine handjes en zijn bolle neusje en zijn donkere haartjes en zijn zachte wangetjes en... Oké, ik dwaal af.
Het volgende vakje is voor de twintig weken-echo, die best goed gelukt is! Je ziet Julius' hele lijfje en hij ligt erbij als een minimodelletje. 
We wisten al dat we een jongen zouden krijgen, omdat we met vijftien weken een pretecho hebben laten maken. 2D, want we wilden niet alles al weten. We waren alleen té nieuwsgierig naar het geslacht, dus vijf weken langer wachten hielden we ECHT niet vol.

---

De twee vakjes aan de zijkant zijn voor de voor- en binnenkant van het geboortekaartje van Julius. Wat een helse zoektocht was dat, zeg! Er zijn niet een páár websites voor het uitzoeken van het perfecte geboortekaartje, er zijn er minimaal dertig! 
Maandenlang kijken, proefkaartjes bestellen, vergelijken en steeds weer nieuwe kaartjes die de kop opstaken en tot de favorieten behoorden, waardoor we iedere keer weer terug bij af waren. We wilden niet zomaar een kaartje kiezen, dus het heeft een behoorlijke tijd geduurd tot we deze uiteindelijk kozen. Met liefde aangepast en gedrukt door nicht Annelinde en neef Mark, als geschenk voor de geboorte van Julius! Als ik ernaar kijk, word ik helemaal blij. :)
Het kaartje doormidden knippen was dan ook niet zo'n leuk karwei, snik. Gelukkig hebben we een stuk of twintig extra kaarten, wat de pijn verzacht. ;-)

---

Even oppoetsen met antiekwas en klaar is de felicitatiekaartenbox van Julius.
De vorige eigenaars hebben nu vast spijt dat ze 'm niet hebben gehouden, maar ze mogen zo vaak komen kijken als ze willen.
Ik ben in ieder geval heel blij dat vriendin Mel de fotobox wilde ruilen, want nu hebben de felicitatiekaartjes een mooi plekje, waar ze voor eeuwig kunnen blijven zitten! Ze zullen alleen af en toe van volgorde wisselen, als ik een sentimenteel moment heb en alle kaarten eruit haal, om ze stuk voor stuk weer te gaan lezen.

---

Wat een ander niet meer wil hebben, kan een juweeltje voor jou zijn. Organiseer eens een ruilfeestje en verwonder je over waar je vrienden allemaal vanaf willen.
Wellicht zit er wel iets bij, waar je, zoals ik, al tijden naar op zoek was! 

-X- Max

---