Je bed uit en meteen in de doe-modus, komt het je bekend voor? Mij wel. Het gebeurt redelijk regelmatig, dat ik met nog dichtgeplakte ogen en mijn haar in de blamage-stand een was in de machine sta te proppen. Voordat ik de benedenverdieping bereik om te gaan ontbijten, heb ik vaak al heel veel gedaan. Ik blijf meestal hangen, want als die was eenmaal draait, check ik ook de droger vast even. Vol, shit. Alleen dat nog even opruimen en daarna echt naar beneden, ik moet eerst wat eten. Terwijl ik de was opruim in de kasten, kom ik een stofwolk tegen... Het swiffertje er even langs,  zo gepiept. 
Uiteindelijk ben ik een uur verder, zonder überhaupt iets gegeten of gedronken te hebben. Wel fijn dat ik al zoveel gedaan heb, denk ik dan. Maar ik voel me eigenlijk alleen maar gejaagd. 
Ik weet in ieder geval zeker dat de hele dag in het teken van 'reageren op wat in me opkomt' staat. Er staan nog 2 volle wasmanden te wachten... Even een wasje draaien. Ik zie kruimels op de vloer... Even stofzuigen en dan meteen ook boven, als ik toch bezig ben. Er liggen wat bladeren in de tuin... Ik zal de tuin even aanvegen en dan kan ik net zo goed het gras bijknippen, de planten snoeien en de dode planten uit de bakken halen. 
Huh?! Is het al half 3? En dan moet ik me dus nog douchen en aankleden. Verdorie, ik was vergeten dat ik nog naar de stad moest en ik heb ook nog geen boodschappen gedaan. 
Dit soort aanvallen heb ik trouwens niet alleen 's ochtends. Het wil nog weleens gebeuren dat ik rond een uur of 23:00 een schone was in bed ga zitten opvouwen. Als dat niet erg genoeg is, kan ik ook wel verklappen dat ik om 00:00 uit bed ben gestapt, omdat ik niet kon slapen in de 'rommel'. Echt waar, Mark wist niet wat hij meemaakte. Helemaal toen ik zei: "Kan je niet zo naar me kijken terwijl ik opruim? Help me dan liever." Wauw. 

Dat laatste voorbeeld is trouwens wel van een paar jaar geleden. Ik zat daar in een 'doe-dalletje', geloof ik. Maar... ik ga vooruit ;-) Tot nu toe zijn er alleen gevallen van 'de was in bed opvouwen' bekend. Oh ja en de wasbak schoonmaken voordat ik naar bed ga. Verder heus niks.
Je zou denken dat het een heel voldaan gevoel geeft om al voor het ontbijt zoveel gedaan te hebben, maar niets is minder waar. Dat wasje in de machine gaat nog wel, maar eigenlijk werkt het averechts. Goed dat ik het nu ook hier opschrijf, dan kan ik het voor mezelf oplezen, als ik weer de fout in dreig te gaan. 
De volgende keer eerst maar een ontbijtje en een kopje koffie, voordat ik me stort op alles wat ik tegenkom en 'opruimbaar'  is.
Als je een drukke dag voor de boeg hebt, probeer je wekker dan wat eerder te zetten. Ga lekker in je pyjama of joggingbroek ontbijten en doe nog even iets ontspannends voor jezelf. Je zal zien dat je dag heel anders aanvoelt, als je rustig opstart, in plaats van als een tornado je bed uit te vliegen.

-X- Max 

Het is algemeen bekend dat mensen negatieve dingen beter onthouden, dan positieve dingen. Mensen klagen meer dan dat ze praten over de leuke dingen. Vervelend, want daardoor creëer je een donderwolk boven je hoofd. Het is aan jezelf of je die donderwolk ook laat veranderen in een stevige regenbui. Omdat ik een ster ben in doem-denken en 'wat als-en', weet ik alles van die donderwolk en helaas ook van de regenbui. Het vreet energie en het brengt me eigenlijk niets. In plaats van bezig zijn met dingen die negatieve energie geven, ga ik me even bezighouden met dingen die me blij maken. Het leek me daarom een goed idee om een lijst op te stellen. Een lijst met een aantal blij-makers van mijn kant. In willekeurige volgorde, dus niet dat je denkt dat ik blijer wordt van schone was, dan van mijn slapende baby Julius ;-) (Daar ga ik weer: wat als jullie dat zouden denken!)

een opgeruimd huis - schone was - de geur van een verse poepluier - de zon - verse bloemen - foto's maken - schrijven - als mijn haar in 1 keer goed zit - knuffelen met Mark - alles met Mark - JULIUS  - uilen - handen wassen  - hard lachen - dansen - to-do lijstjes maken en afvinken - keihard meezingen en de tekst ook daadwerkelijk kennen - notitieboekjes - alles aan Julius - veel boodschappen doen en weinig geld kwijt zijn -  me niet meer druk maken om dingen of mensen die niet veranderd kunnen worden - een broer hebben - een dagje Sim-en - een kaart krijgen - douchen als ik ziek ben - koopjes jagen - naar het interieur van andere mensen kijken - de slappe lach hebben - wandelen in het bos - mijn vrienden - online shoppen - besparen - in mijn  telefoon kijken - GTST - een avond doorzakken - op vakantie gaan - tandenpoetsen - zonnebrand opsmeren in de winter - slapen in een schoon bed - chocolade - heel licht zijn op de weegschaal zonder door te hebben dat de wijzer bij -10 begon in plaats van bij 0 - post verwerken - wakker worden en erachter komen dat het gesneeuwd heeft - pukkels uitknijpen - ordenen - fietsen - films - de eerste dag zonder jas - een goed boek - de eerste dag op slippers - Mark begluren als hij serieus bezig is - kastanjes zien liggen en het gevoel hebben dat je de hoofdprijs hebt gewonnen - een pakketje ontvangen - kijken naar Mark -  kijken naar Julius  als hij slaapt - een frisse herfstdag met de zon op mijn gezicht - kijken naar Julius in het algemeen - mezelf opmaken - bankhangen en niks hoeven - mijn agenda invullen - papa en mama  - mooie plaatjes verzamelen - een 'zus' hebben - de hele avond series kijken - creatief met... wat dan ook - vrienden gelukkig zien zijn - een goed glas wijn - een ander zien lachen - een ander uit de brand helpen - grappen maken - eten - diepgaande gesprekken - klagen(haha!) - Joep (world's worst cat) irriteren als hij lastig is - baby's - nieuwe oorbellen - foto's kijken - herinneringen ophalen - anderen blij maken - rommelmarkt - werk afmaken - een compliment - mooie teksten - koffie - Zeeman - Action - H&M - enzovoorts - praten - Haarlem, Haarlem, Haarlem - rood haar hebben - ontdekkingen - leven.

Een behoorlijke lijst, vind je niet? En dan heb ik nog niet eens alles genoemd. 
Een goede therapie, ik voel me gelijk een stuk beter. Niet dat ik me slecht voelde, maar... Nou ja, je snapt het wel hè? :)
Het werkt echt om de positieve dingen uit je leven op te schrijven. Je wordt er vrolijk van en het laat de dingen in je leven, waar je niet zo blij van wordt, even op de achtergrond verdwijnen. Hoe belangrijk is iets waar je je druk om maakt nog, als je van zóveel dingen gelukkig wordt? Ik ben benieuwd: waar word jij blij van?
We maken ons vaak druk om zaken die helemaal niet zo belangrijk zijn. Het is goed om dat regelmatig te beseffen. Don't worry, be happy.

-X- Max

Mag ik jullie voorstellen aan the world's worst cat: Joep. 
Achtergrondinformatie: Joep is het broertje van Noor, ze zijn beiden 3 jaar en geboren in Zeeland. Mark en ik gingen samenwonen, dus dan weet je het wel hè: huisdieren (en planten) horen erbij!
Het klinkt een beetje gek, maar nu ik weet dat poezen door meerdere katers tegelijk bevrucht kunnen worden, ja echt waar, weet ik zeker dat zij niet dezelfde vader kunnen hebben.  COMPLEET verschillend.
Joep heeft een hoop noemenswaardige streken uitgehaald, maar degene waarover ik je nu ga vertellen slaat alles! Voorlopig, dan.
Mark en ik hebben ieder een eigen kast met schuifdeuren. Het wil nog weleens gebeuren dat één van die deuren op een klein kiertje blijft staan. Je zou denken dat dit geen kwaad kan, maar als je een huisgenoot als Joep hebt, you'd better think twice.
Joep heeft de gave om de gehele dag lastig te zijn en alles te doen waarvan hij wéét dat het niet mag. 
De helft van de tijd maakt hij zichzelf nog onzichtbaar ook, terwijl hij toch best een opvallende verschijning is(lees: een beuker van een kater met vlammende rode manen en een te hoog miauw'tje voor een 'man'). 

Het was weer zo'n dag dat ik vergat mijn kastdeur helemaal dicht te schuiven. Een piepklein kiertje was het maar. En dan is het alleen kwestie van wachten tot ik beneden ben, pootje tussen de deur en... spring! 
Een week later bedacht ik me dat ik mijn leuke zwarte clutch in de kast had gelegd, terwijl mijn verzameling normaal in de dekenkist ligt te wachten om gedragen te worden.
Nee... nee, nee!!! Zie ik dat nou goed? Een STUK uit mijn oh zo leuke tasje geknabbeld, gegeten, gebeten, gescheurd?! Ik hoef niet eens na te denken, dit is Joep geweest. Je ziet het aan de lompe manier van slopen en hoe de spullen overhoop getrokken zijn. Dat zou Noortje nooit doen, zij laat in ieder geval geen rommel achter. 
Ben benieuwd waar Joep het stuk tas heeft gelaten, ik denk erover om Mark te vragen de kattenbak door te spitten. Gewoon, om te kijken of hij ook zo lomp was om een stuk nepleer op te eten.
Het is jammer, heel jammer. Maar wel mijn eigen schuld. Ik weet wel beter dan dat katten ooit gaan luisteren naar wat wel en niet mag van hun baasje. Maar ik trap er iedere keer weer in.
Nu mijn leuke, lieve clutch met roze biesje het niet heeft gered, kan ik denk ik ook wel verraden dat ik 'm bij Zeeman heb gekocht voor... €2,50! Ha, pak aan! 
Ik kreeg laatst een compliment van een vriendin en toen moest ik van binnen al lachen. "Wat een leuk tasje! Precies de goede maat ook. Simpel, maar niet te. Perfect vind ik 'm!" 
Ik ben benieuwd naar haar gezicht, als ze dit leest ;-) 
Honden hebben baasjes, katten hebben bediendes. Just saying.

-X- Max

Na mijn zwangerschapsverlof was het tijd om weer werk te gaan zoeken. Ik had wel een baan. Het liefst zou ik niet werken om zelf alle dagen voor mijn kind te kunnen zorgen, maar helaas is dat in deze tijd vaak niet mogelijk. Tenzij we natuurlijk zelf ons eten gaan verbouwen, Julius iedere dag hetzelfde aantrekken, één keer per week douchen(iehhh!) en alle dagen kaarsen aansteken in plaats van lampen. Eh, ja. Dat is misschien wat extreem. Waar het op neer komt, is dat ik gewoon weer moet gaan werken. We zouden wel wat meer kunnen besparen, natuurlijk. 
In ieder geval, ik zoek dus werk.  Maar, dat is zo makkelijk nog niet, zeg! Ik ben verplicht om 5 keer per 4 weken te solliciteren en dat doe ik dan ook braaf. Omdat ik mijn studie voor psychosociaal counselor nog niet heb afgerond, kan ik niet solliciteren in die sector. Tenminste, dat kan wel, maar ik acht de kans niet erg groot dat ik überhaupt uitgenodigd zal worden. 
Oké, wat voor banen staan er zoal op het internet: verzorgende a, verzorgende b, verzorgende c, gastouder, administratief medewerker, telefoniste, chauffeur. Dat kan ik bijna allemaal, denk ik dan. Maar als ik er dan op solliciteer, krijg ik een vriendelijk doch dringende afwijzing: "We hebben iemand gevonden die beter in het profiel past. We wensen u veel succes bij het vinden van een passende baan." 
Juist. En dan te bedenken dat er nog bijna 750.000 andere mensen op zoek zijn naar een baan. Als ik die ene leuke vacature zie, dan zijn er waarschijnlijk nog een stuk of 400 mensen die al gereageerd hebben of dat nog gaan doen. Niet echt motiverend. Misschien kan ik alle werksites iedere minuut vernieuwen en kijken of er nieuwe vacatures opstaan. Dan ben ik in ieder geval één van de eersten. Of een cv verzinnen en hopen dat bedrijven erin trappen. Nee, dat lijkt me niet echt een slimme zet. "U heeft al behoorlijk wat vlieguren gemaakt, zie ik." Nee, dat zou echt niet verstandig zijn ;-) 
Omdat ik me graag goed voorbereid en een zo goed mogelijke kans op een baan wil maken, heb ik een paar tips op internet gevonden. Ook daar zullen alle andere werkzoekenden zich wellicht op storten, maar er is er maar eentje nodig, die mij uit al die anderen pikt. En, waarom zouden we elkaar niet kunnen helpen bij het vinden van een leuke baan?

1. Maak een sterkte-zwakteanalyse van jezelf; wees daarbij heel eerlijk, gebruik testuitslagen en de mening van anderen. 
   
2. Als je geen werk hebt, besteed dan tenminste 20 uur per week aan het solliciteren en oriënteren op de arbeidsmarkt. Zo houd je ook een zekere regelmaat vast die je leven structuur geeft.
   
3. Houd bedrijven die reorganiseren in de gaten en bel de personeelsafdeling om te vragen of er vacatures aankomen. Dit geldt natuurlijk niet als de reorganisatie uitdraait op massaontslag.
   
4. Bel altijd voordat je een brief stuurt met de contactpersoon die genoemd wordt in een personeelsadvertentie; stel relevante vragen.
   
5. Maak gebruik van je netwerk en vertel zo veel mogelijk mensen dat je een baan zoekt. Je netwerk levert vaak verrassende kruiwagens op!
   
6. Neem, zo mogelijk, het telefoonnummer van bedrijven waar je solliciteert op in je telefoon. Beslis als je hun naam in je schermpje ziet of de omgeving waar je op dat moment bent zich leent voor een telefoongesprek met je toekomstige werkgever. 
   
7. Krijg je een uitnodiging voor een gesprek? Zorg dan dat je zo veel mogelijk over dat bedrijf te weten komt voordat je er naartoe gaat.
   
8. Bel beleefd na wanneer je afgewezen wordt; vraag naar de reden, welke indruk je hebt gemaakt en of er binnenkort nog andere vacatures te verwachten zijn.

Goede tips, toch? Hopelijk hebben jullie werkzoekenden er wat aan, ik ga ze in ieder geval gebruiken! Wedstrijdje doen, wie er het eerste een baan heeft? ;-) 

-X- Max

 er bij

Fopshoppen. Wie doet het niet? Drie jaar geleden heb ik een column voor girlsscene.nl geschreven en het fenomeen 'fopshoppen' in het leven geroepen. Omdat het een tijdloos tijdverdrijf is en daarnaast zeer bevredigend (voor mij wel in ieder geval), wil ik deze ietwat gedateerde column graag met jullie delen!

Je kent dat wel. Het is avond en het enige wat nog op televisie te zien is, zijn saaie talkshows of sekslijnen. 
Ik ben zo iemand die laat in de avond nog zin heeft om soaps te bekijken of zelfs om te gaan winkelen. 
Op dat laatste heb ik dé oplossing gevonden. Op dat eerste ook wel, UPC on demand, maar daar gaan we het niet over hebben. 
Ik vertel nog niet hoe ik het noem wat ik doe, wel hoe het in z'n werk gaat. 
Je kruipt achter je computer en surft naar internetwinkels, bij voorkeur H&M. Alles is er te koop: ondergoed, singlets, tops met korte mouwen, driekwart- en lange mouwen, jurkjes, rokken, gilets, colberts, jeans, broeken, make-up, tassen, bikini's, schoenen, sieraden, jassen, ga zo maar door. Maar dat doe ik niet, want ik heb bijna alles al opgenoemd ;-)  
Vervolgens klik je gewoon aan wat je leuk vindt, in jouw kleur en maat. Het gekozen product verplaatst dan automatisch naar je 'shoppingbag'. Je kijkt verder, klikt op de kopjes in de linkerrij: jurkjes. Pagina 1. Niks. Pagina 2. Nee, niet leuk, volgende pagina. 
Op pagina 3 zie je het perfecte zwarte jurkje. Een diepe V - hals, zodat je voorkant mooi uitkomt, driekwart mouw, perfect voor de aankomende vrieskou en een strak lijfje, zodat al je mooie rondingen goed uitkomen. Maat: 38, klik, kleur: zwart, klik. Een paar leuke oorbellen kan natuurlijk niet ontbreken, want tussen de 93 paar die thuis zorgvuldig in zo'n fotohoes met vakjes zijn opgeborgen, zit niets wat bij dit jurkje past. Ik steek mijn haar waarschijnlijk op bij het dragen van dit jurkje, dus dan worden het knopjes. Iets groter dan normaal, in het zilver met kleine glittersteentjes erin. Maar, stel nou dat ik het los doe? Dan heb ik dus niks. Ik doe er voor de zekerheid een paar hangers bij. Mooie zilveren, ovaalvormige oorhangers, past meteen goed bij de vier slavenarmbanden die ik altijd draag. 
Ook even bij de sale kijken, voor je weet maar nooit. Kijk eens aan, bikini's! Het wordt dan wel winter, maar het is wel een koopje, €2,90 voor een bikinibroekje en €4,90 voor het bijpassende bovenstukje. Een lekkere felle kleur, want dat is mooi voor als je bruin bent. Klik, in de shoppingbag. 
Ok, ik denk dat ik alles nu wel een beetje gehad heb, ik moet natuurlijk wel oppassen met de ruimte die ik nog over heb in mijn kledingkast. En... eigenlijk heb ik ook al zo'n jurkje. Als ik goed naar die bikini kijk trouwens, vind ik hem er een beetje goedkoop uitzien. En, hoeveel bikini's heb ik nu al, 10? Dat is toch wel genoeg voor de eerste zomermaand? ;-) Dan kijk ik in het voorjaar wel voor een andere, als de nieuwe collectie er weer is. 
Uiteindelijk heb ik de pagina bij stap 4, vlak voor de aankoopbevestiging, weg geklikt. Ik had die spullen helemaal niet nodig. Dat bedenk ik me dan tijdens het proces dat ik doorloop. Het goede gevoel van iets kopen en het uitzoeken van dat ene jurkje en die leuke oorbellen. En dan, zodra al die spulletjes bijna van jou zijn, klik je de pagina weg. Dat scheelt je geld, je hebt daadwerkelijk gewinkeld, met dat bijbehorende opgewonden gevoel en je hebt je bedacht dat je eigenlijk best veel leuke spullen in je kast hebt hangen. 
De naam die ik dit fenomeen heb gegeven: Fop-Shoppen. Perfect.
Fopshoppen is een leuk alternatief voor als je graag wil shoppen, maar eigenlijk niets te besteden hebt. Of, als je denkt dat je al die kleding en accessoires nodig hebt en er bij stap 4 achterkomt dat dit niet zo is. Stap 4 is eigenlijk de stap, waar je gaat nadenken over je aankoop en waar je vaak tot inkeer komt. ;-) 
Hoe dan ook, het geeft een bevredigend gevoel en het kost je niks! :)

-X- Max

<a href="http://www.bloglovin.com/blog/10556407/?claim=e84z5dbdcj9">Follow my blog with Bloglovin</a>
Er zijn mensen die hun dagindeling laten afhangen van een to-do lijst.  Mensen, zoals ik. Wat is er handiger dan alles opschrijven en dan dat lijstje stap voor stap afwerken? 
Wat er vandaag zoal op mijn to-do lijstje te vinden is:

1. naar de kapper
   
2. de was opruimen
   
3. stofzuigen
   
4. de vaatwasser uitruimen
   
5. fotoboek afmaken 
   
6. bloemen kopen

Niet zo'n leuk lijstje, aangezien het merendeel bestaat uit huishoudelijke taken... Maar goed, het moet toch gebeuren en dan kan ik morgen lekker wat meer tijd aan leuke dingen besteden, samen met Mark en Juul!
Ik heb mijn haar dinsdag in een 'lange' boblijn laten knippen, maar toen ik het thuis in model bracht, zat het toch niet helemaal goed. Twee lange slierten aan de achterkant vond ik niet zo sexy, dus ik ben vandaag even teruggegaan en nu zit het super! De eerste taak op mijn lijst kan dus worden afgevinkt. 
De was heb ik net opgeruimd, dus die kan ik ook meteen afstrepen.  De was vind ik dus behoorlijk leuk om te doen, is dat raar? Al die vuile, muffe was de machine in, waarvan je soms denkt: "Komt dit nog goed?" Zorgvuldig check ik alle kledingstukken op vlekken, om ze vervolgens aan te stippen met vlekverwijderaar. Ik laat de wasmachine het werk doen en zodra het deurtje openspringt, sta ik er al om de schone berg was te aanschouwen. Mmm, die heerlijke geur!  Wauw. Dit klinkt best freaky, ik kick op schone was... Nou ja, iedereen heeft zo zijn of haar eigenaardigheden. ;-) Moving on! 
Eigenlijk heb ik nu alles gedaan, behalve die ene leuke taak op mijn lijstje, die niks met het huishouden te maken heeft. De dag is gelukkig nog niet om, dus genoeg tijd om te klooien met foto's en papier. Scrappen dus. Ja ik weet het, het klinkt nogal suf, maar het resultaat is het echt waard!  Zolang ik niet bij een scrapclubje ga, maak ik me geen zorgen. ;-)
Best handig, zo'n to-do lijstje, maar wat doe ik als ik alles gedaan heb? Dan gaat er een streep door. Niet echt bevredigend, vind ik. Vaak is het nog zo ook, dat je aan het einde van de dag niets meer weet van wat je nu eigenlijk uitgevoerd hebt. Soms voel ik mezelf best schuldig. "En, wat heb je vandaag allemaal gedaan? Ehh, Sex and the City gekeken. Oh ja en mijn nagels gelakt en nog wat dingen." Dat is dus niet waar. 
Doordat je alles op je to-do lijst klakkeloos doorstreept, geeft het lang niet zoveel voldoening als wanneer je een done-lijstje maakt. Sterker nog, je vergeet gewoon wat je gedaan hebt. Ik wel, in ieder geval. Naast de dingen op je to-do lijst, doe je vaak veel meer, alleen op de automatische piloot.
Probeer dus iedere keer dat je een to-do lijst maakt voor jezelf, ook eens een done-lijstje te maken. Moet jij eens opletten wat je allemaal voor elkaar hebt gekregen! Dag nutteloos gevoel, hallo voldaan gevoel!
Terwijl ik nog met het ene ding bezig ben, zit ik met mijn hoofd al bij iets anders. Niet handig en zeker niet goed voor je energiepeil. Een tip voor jullie en voor mezelf: als iets klaar is, neem dan een korte pauze en geniet even van het moment dat je iets hebt afgemaakt. Je begint dan met veel meer positieve energie aan je volgende taak!


-X- Max

"Daar heb ik geen tijd voor! Ik moet weer door! Pff, wat duurt het lang, schiet eens op!" Hoe vaak horen we dit om ons heen of zeggen we het zelf? 
De hele dag hebben we haast, of we nu ergens moeten zijn of niet. Het is een soort tweede natuur geworden.
In de rij bij de kassa, bij de bushalte, in de file, voor het stoplicht, bij een schap in de supermarkt... Noem het maar op en bedenk je dan hoe het zou zijn om in die situatie eventueel te moeten wachten. Ik weet bijna zeker dat veel mensen het niet langer dan twee minuten volhouden. Including myself. 
Eigenlijk wordt je doel (vaak maar met enkele minuten) uitgesteld en dat is wat het wachten zo frustrerend maakt. Je kiest er niet zelf voor.
Ik haal weleens een andere auto in en dan nader ik een oranje stoplicht... Dat is best sneu, want dan sta ik dus naast degene die ik zojuist als een bezetene van de weg af probeerde te drukken. "Hoiiii! Inderdaad, ik was degene die jou net inhaalde en ja, nu moet ik gewoon net zo lang wachten als jij." Wegkijken Max, dit is gênant...
Wat schiet ik er ook mee op, denk ik dan. Het enige dat je met haasten bereikt, is een opgejaagd gevoel en irritatie tot op het bot. Willen we dat? Nee. Ik niet, in elk geval.
Daarom ga ik bewust letten op mijn gehaaste houding en proberen iets positiefs te doen in die tijd. Denken aan iets leuks, even in mijn telefoon gluren, of... mensen kijken.
Lekker kijken hoe alle anderen zichzelf staan op vreten, hoe iedereen elkaar opjaagt. Doe toch rustig, denk ik dan. Dat doe ik toch ook 'altijd'? ;-)
Een mens wacht gemiddeld 15.000 uur in zijn/haar leven. Probeer te genieten van het even niks moeten, voor je het weet ben je aan de beurt! :-)

-X- Max