Lieve, kleine Victor, Het is alsof ik er gisteren achter kwam dat wij jou binnen negen maanden zouden ontmoeten. Alsof je gisteren op mijn buik werd gelegd en ik je eindelijk kon vasthouden en knuffelen. Vandaag blijkt niets minder waar te zijn dan dat, want weet je? Morgen moet ik weer aan het werk en zullen wij een poosje van elkaar gescheiden zijn. Gelukkig heeft papa nog vakantie en is je grote broer ook nog even thuis, maar ik zal er eventjes niet zijn. Jij gaat ook iets spannends doen: wennen op het kinderdagverblijf. Een paar uurtjes geknuffeld worden door die lieve mevrouw, waar we een paar dagen geleden met zijn vieren waren. Papa en mama stelden die lieve mevrouw wel honderd vragen, om zeker te weten dat het daar (bijna) net zo fijn zal worden als thuis. Weet je dat nog?
Daar ga je morgen en overmorgen even naartoe, zodat wanneer het echte leven definitief weer begint, jij je hopelijk op je gemak voelt. Er spelen daar nog meer kindjes, terwijl hun papa's en mama's even naar hun werk zijn. Best wel gezellig, toch? Gelukkig hoef je maar twee dagen, ook al vind je het vast leuk, daar op het kinderdagverblijf. Je zal vast alle aandacht krijgen, met je aandoenlijke lach. Je volle bos met haren en je twinkelende ogen. Je spartelende spekpootjes en je zachte wangetjes. Mama vindt het behoorlijk moeilijk om jou niet meer alle dagen om zich heen te hebben. Hoe kan ik jou nou nu al loslaten? Je bent pas vier maanden uit mijn buik. Hoe ga ik dat toch doen? Ik ben de enige die weet dat je graag praat tussen het drinken door, of dat je na de voeding graag met je hele lijfje tegen me aan in slaap valt, met je speen in je mond. Of dat je het fijnst slaapt met je knuffeldoekje op je hoofd en je haas tegen je aan. Dat je nu al een oneindig gevoel voor humor hebt, niet tegen kietelen kunt en graag over je gezichtje geaaid wordt, als je moe bent. Dat je zo lekker kan knorren en het liefst niets mist van wat er om je heen gebeurt. Maar weet je, lieve, kleine Victor? Die lieve mevrouw gaat je ook goed leren kennen en van jou houden. Zij weet straks ook dat jij graag over je gezichtje wordt geaaid en dat je niet tegen kietelen kunt. Ze zal er voor je zijn en voor je zorgen, totdat we je weer komen halen en je meenemen naar huis. Naar ons fijne thuis, waar we met zijn vieren wonen. En als je dan heel moe bent, mag je fijn bij mama liggen. Ik zal je aaien en je knuffelen, zodat je weet dat ik er altijd voor je ben. X Max Volg The Daily Max ook via: Instagram,Twitter, Bloglovin', Facebook, en Pinterest!
1 Comment
|
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|