Die kleine baby Victor is aan het einde van de maand gewoon alweer vier maanden! Al vier maanden zijn we nóg gelukkiger dan we al waren, al vier maanden zijn we ouders van niet één, maar twee jongens.
Vic is nog zo klein, maar toch verandert er al een hoop. Zo wil hij niet alleen steeds vaker rechtop zitten en wordt zijn nekje steeds sterker, hij begint ook last van zijn tandvlees te krijgen. Last, als in drukkende melktandjes. Ik ga echt janken hoor, als ik zijn eerste tandje zie. Het kan toch niet zó snel gaan allemaal? Ik zal eraan moeten wennen, want zo snel gaat het dus gewoon wel.
0 Comments
Heel vaak doe ik het nog niet, dat kolven. Af en toe geven we Victor een flesje met kunstvoeding en dan kolf ik wel, omdat mijn borsten anders ontploffen. En ik kan je zeggen: dat is echt niet fijn. Alle melk die ik met kolven produceer, vries ik in, om zo een voorraadje aan te leggen. Maar, man: wat een gedoetje is dat kolven! Ik vind het ook een vies woord trouwens, kolven. Ik weet niet waarom. Maar soms is het handig, zo niet noodzakelijk om het te doen.
Twee dagen geleden schreef ik een review over twee Nûby producten, die kunnen helpen bij het zindelijk worden. Julius is heel blij met het toiletzitje en omdat wij van blije gezichten houden, verloten we vijf exemplaren! Bedankt voor de enthousiaste reacties op de win-actie, hopelijk blijven degenen die niet hebben gewonnen het gewoon proberen, want dit is zeker niet de laatste keer dat ik een leuk product verloot :) Julius pakt normaal altijd braaf een aantal lootjes, lacht zijn tandjes bloot, waar ik dan een gezellig fotootje van maak. Not this time! Julius zegt de laatste tijd echt op al-les nee, dus ook nu net. "Pak maar een lootje, Juul." "Nnnnnnee!" "Ga maar op je stoel zitten en pak maar een lootje." "Neeeee!" "Ah toe, Juul? Doe het maar even. Alsjeblieeeeft?" "Nee, mama!!!" Soms lijkt het wel of Julius nooit een baby is geweest. Een klein mensje, dat zijn hoofdje nauwelijks omhoog kon houden, dagen die gevuld waren met voeden, huilen, knuffelen, slapen en het verschonen van -toen iets anders ruikende- luiers. Gevoelsmatig liggen die twee jaar mijlenver achter ons. Ineens is het moment van zindelijk worden daar. Julius plast dagelijks een paar keer op de wc en geeft het steeds vaker aan, als hij moet plassen of poepen. Vaak pas als hij het al gedaan heeft, dus lassen we momenten op de dag in, dat we Juul op de wc zetten. De eerste keer dat hij ging plassen op de wc, was zo'n mooi moment! Het gaat over plassen, maar echt. Juul keek naar zijn piemel en wachtte. En wachtte. En toen ineens ging hij plassen. Het eerste wat hij riep met gebalde vuistjes, was: "Yes!!!" En toen stopte hij. "Plas maar door, Juul!" Na nog een paar 'yes'-momenten snapt hij dat hij gewoon kan plassen en tegelijkertijd yes kan roepen. De nieuwigheid is er inmiddels vanaf en nu plast Juul in één keer door. Maar man, we zijn nog iedere keer zó trots op hem! Zoiets gewoons, maar zo bijzonder om te zien dat ons kind dat allemaal kan. Dat hebben wij gemaakt, zeggen we nog vaak tegen elkaar, als we naar Juul kijken. Oké, ik word alweer bijna sentimenteel, dus moving on: We hebben een potje en een toiletzitje van Nûby in huis, maar tot nu toe lukt het het beste op het toiletzitje. Lees hieronder alles over deze twee musthaves voor als je je peuter zindelijk gaat maken! WAARDERING VAN MAX ●●●●● THE LOOKS Toiletzitje: simplicity does it! De toiletzitjes zijn wit, gecombineerd met een zachte kleur roze, blauw of geel. Drie-in-één-potje: dit slimme product bestaat uit meerdere delen: het potje zelf, waar een opvangreservoir in zit en een los te gebruiken toiletzitje. Op de deksel van het potje zit een anti-slip laagje. |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|