Vandaag heb ik de magische 37 weken-grens bereikt en mag de Kleine Wolf thuis geboren worden. Ik ben een tikkende tijdbom, want het kan nu elk moment gebeuren of pas over vijf weken. Spannend!
Tijd om de vluchttas klaar te zetten, waarmee ik deze keer trouwens een stuk later ben. Niets voor mij! Zal ik nog op tijd zijn? Het feit dat ik overal later mee ben, zal wel het tweede-kind-syndroom heten. ;-) Of ik nou thuis of in het ziekenhuis ga bevallen, de tas moet klaarstaan: voorbereiding is 90% van het succes, zegt mijn vader dan. Maar, wat stop je daar nou allemaal in? Ik ga even terug in de tijd en bedenk me wat we de eerste keer bij ons hadden. Vier jaar geleden alweer. Toch maar even een lijstje erbij pakken, just in case. Dit is wat ik ga inpakken in de vluchttas:
0 Comments
Toen ik in verwachting van Julius was, wist ik heel erg zeker dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Straks gebeurt er iets, dan ben ik meteen op de juiste plek. Een veiligere plek bestaat niet en we zitten thuis niet met de rommel. Vier jaar later en een partneravond later, is ons beeld van een thuisbevalling toch bijgesteld. Er zitten ook echt wel voordelen aan bevallen in je eigen, veilige omgeving. Van 'Ik wil zeker naar het ziekenhuis' naar 'Ik kijk op dat moment waar ik me het prettigst bij voel'. Best een verandering! Het is natuurlijk de vraag of ik vrij ben in deze keuze, want hoewel er nu geen complicaties zijn, kan ik bijvoorbeeld wel ingeleid worden of juist te vroeg weeën krijgen, wat betekent dat ik sowieso in het ziekenhuis zal bevallen.
Stel: je kunt zelf kiezen, waar zou je dan willen bevallen? Zie hieronder een aantal voor- en nadelen van zowel een ziekenhuis- als een thuisbevalling: |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|