Een jaar geleden schreef ik een blog over dat we voorlopig nog gelukkig zijn met alleen Julius, dat we nog niet toe zijn aan verdere gezinsuitbreiding. Op dat moment was Julius anderhalf. Eigenlijk pas net geen baby meer.
Nu is Julius tweeënhalf en beginnen mensen om ons heen -bekenden of vreemden- zich af te vragen of we nog wel een tweede willen, als we zeggen dat Julius in maart drie wordt. Ik vraag me echt af: waarom in hemelsnaam? Omdat het zo hoort, dat kinderen kort op elkaar geboren worden? Omdat het leuk is om één kind aan de borst te hebben en één in de gordijnen? Omdat ik mijn geestelijke toestand moedwillig instabiel moet willen maken? Omdat twee kinderen op de opvang super goedkoop is? Omdat je er dan 'lekker snel vanaf bent'? Omdat het zielig is als de eerste zo lang alleen is? Natuurlijk gelden deze persoonlijke gedachtegangen niet voor iedereen, maar ik word zo langzamerhand een beetje moedeloos van het feit dat anderen beter lijken te weten wanneer we toe zijn aan gezinsuitbreiding, dan wij zelf. Stel je voor: straks probeer ik al maanden zwanger te raken, maar lukt het gewoon niet. Hoe kwetsend is zo'n opmerking dan? Niet dat het zo is, want we zijn er nog steeds niet aan toe. Maar toch. Laten we ons nu eindelijk eens bemoeien met onze eigen levens en stoppen met vergelijken. Ook zo irritant: "Kan jouw kind dat nog niet?" "Krijgt jouw kind nog geen broodkorst?" "Zit jouw kind al in een grote autostoel, terwijl hij nog geen negen maanden is?" "Slaapt hij nu al in een peuterbed?" "Is hij nog steeds niet zindelijk?" "Willen jullie wel een tweede?" Het antwoord op de laatste vraag is: "Ja, maar nu nog niet". Natuurlijk denken we er wel over na hoe het zou zijn om nog zo'n exemplaar als Julius te krijgen, of juist een compleet ander kind. Alleen blijft het voorlopig bij 'erover nadenken'. :) ALS we dan noemen dat we uiteindelijk wel graag twee kinderen zouden willen, dan proberen sommige mensen ons ook wel eens te waarschuwen of duidelijk te maken hoe 'gemakkelijk' we het nu wel niet hebben: "Een kind is ook goed, hoor." "Twee kinderen is zoveel zwaarder." "Met twee kinderen kom je nooit meer aan jezelf toe." "Als je één kind hebt, ben je eigenlijk geen gezin, dat is zo veel makkelijker." "Na twee kinderen komt het met je lichaam nooit meer goed." "Twee kinderen betekent echt het einde van je sociale leven." Eigenlijk is het nooit goed, als je deze uitspraken moet geloven. Jammer dan. We trekken in ieder geval lekker ons eigen plan en proberen ons niet te veel te laten beïnvloeden door wat anderen vinden of verwachten. Hoe denk jij over deze uitspraken, herkenbaar? Heb je één, twee of meer kinderen? Hoe ervaar jij het om meer kinderen te hebben? Of heb je (on)bewust één kind en hoe vind je dat? -X- Max Volg The Daily Max ook via, Twitter, Bloglovin', Facebook, Instagram en Pinterest! Het is druk op mijn Instagram-account, ik plaats bijna dagelijks foto's. Als je het leuk vindt, volg me vooral :)
4 Comments
chantal
27/9/2015 21:08:55
Yep herkenbaar, bewust 4,5 jaar ertussen gelaten. Ook de nodige vragen gehad .
Reply
The Daily Max
1/10/2015 09:18:26
Ik vind het een mooi leeftijdsverschil :)
Reply
Char
27/9/2015 21:23:25
Yep, zit er ook middenin!! Laat ons met rust, we kijken wel wanneer de 2e wel of niet komt...
Reply
The Daily Max
1/10/2015 09:18:54
Precies!
Reply
Leave a Reply. |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|