Pseudokroep

Er was helemaal niets aan de hand. Juul had geen koorts, geen 'hoestje', niet verkouden, niks. 
Vorige week zondagavond gingen we naar bed. Ik heb altijd een beetje moeite met in slaap komen, de dag voordat de nieuwe week weer begint. Uiteindelijk begon ik rond half één pas een beetje weg te doezelen. 

"Hij stikt, hij stikt!"

Toen ik op het randje van in slaap vallen balanceerde, hoorde ik Julius ineens heftig hoesten. De eerste keer hoorde ik niks geks, dus ik besloot nog even te blijven liggen. De keer erna begon Juul te piepen, als in: een hees geluid, een naar adem snakkend geluid. 

Hoe moeilijk ik 's ochtends uit bed kan komen, hoe snel ik eruit spong toen ik dat hoorde. Binnen een paar seconden had ik hem uit bed gehesen, om hem mee te nemen naar ons bed. Ik vind het altijd een beetje eng om hem alleen te laten, als hij zo erg moet hoesten. 
Het idee was, dat Juul en ik een kussen zouden delen en dat we rustig verder zouden slapen. Niets was minder waar, want het hoesten werd erger, net zoals het piepen. Julius raakte in paniek en begon te huilen en daarna te kokhalzen. Niet goed. 

Mark -al die tijd ook wakker- zei dat we misschien even met hem naar beneden moesten gaan. Even wat drinken, tot rust komen en dan zouden we hem weer in zijn eigen bed leggen. Terwijl we dat wilden doen, werd het hoesten alsmaar erger en erger.
"Hij stikt, hij stikt!" Ik raakte totaal in paniek, bang dat Juuls laatste uur geslagen had. Het leek net alsof hij ergens in stikte. Waarin dan, vroeg ik me af, maar je weet het nooit. Mijn vingers zochten iets in zijn keel, wat de benauwdheid veroorzaakte, maar tevergeefs. "Wat is er nou met hem?!" Nadat ik hem aan zijn heupen ondersteboven had gehangen en op zijn rug had 'geklopt', gebeurde er nog niets. Pure paniek, wat niet bijdroeg een Julius' gemoedstoestand, hij werd alleen maar benauwder en moest heel hard huilen.

Mark kwam al snel met de verlossende woorden: "Ik bel 112." Dat gaf me de rust, die zo hard nodig was voor Julius' toestand. Juul en ik zijn op de bank gaan zitten. Hij op schoot, met zijn hoofd tegen mijn borst aan, luid snikkend. Wiegend fluisterde ik dat het goed kwam, terwijl Mark het woord voerde aan de telefoon. Binnen een paar minuten stonden er twee ambulancebroeders bij ons binnen en had ik eindelijk het gevoel dat er niks meer kon gebeuren. Na wat onderzoekjes, kwamen ze tot de conclusie dat Julius de klassieke verschijnselen van pseudokroep vertoonde. Pseudo-wat?! 

Pseudokroep is een -meestal onschuldige- virus-ontsteking van de bovenste luchtwegen en komt vooral voor bij kinderen van zes maanden tot vijf jaar. De slijmvliezen van de stembanden en bovenste luchtwegen raken ontstoken en zwellen op.

Oké, je weet nu wat het is. Maar, waar kan je een aanval aan herkennen?

* Je kind is niet ziek, soms verkouden.

* De lichaamstemperatuur is normaal of hooguit 38 graden.

* Je kind wordt meestal ‘s avonds of ’s nachts huilend en benauwd wakker met een blafhoest.

* Bij het inademen hoor je een soort piepend/gierend geluid. Ik kan het omschrijven als: hhhhhieeeeee. Heb je daar iets aan? Doe het maar eens na. Inademen en dan hhhhhieeeeee zeggen. Zo klinkt het dus.

* Het hoesten gaat er hard blaffend aan toe en het kan ook zijn dat je kind hees is. 

* Een aanval van pseudokroep gaat meestal na enkele uren vanzelf weer over.

Dan nu het belangrijkste gedeelte. Wat kan je doen bij een pseudokroep-aanval en wanneer neem je contact op met je huisarts? 

* Probeer vooral rustig te blijven en je kind af te leiden met bijvoorbeeld een boekje of de lievelingsknuffel. Dat is mij niet gelukt, omdat we geen idee hadden wat er met Julius aan de hand was. Ik kon de knop pas omzetten, toen ik wist dat de hulptroepen onderweg waren. Mijn paniek heeft er helaas wel voor gezorgd dat Juul nog angstiger en benauwder werd. De volgende keer -die hopelijk niet komt- ga ik mezelf beter in de hand houden.

* Warme, vochtige lucht kan helpen om het hoesten minder te laten worden. Wat je kunt doen, is tien tot twintig minuten met je kind naast de warme, stromende douche gaan zitten. Houd de deur dicht, zodat de badkamer zich kan vullen met vochtige lucht. Dit kan hetzelfde positieve effect op de luchtwegen hebben, als stomen. Even zo zitten met je kind, kan jullie beiden rust geven, wat bevorderlijk is in een situatie als deze.

* Koude lucht kan ook helpen. Even naar buiten gaan met je kind (deken omslaan of jas aan) en hem/haar voldoende frisse lucht laten inademen.

* Geef je kind iets te drinken dat de keel verzacht, bijvoorbeeld een kopje warme thee met honing of suiker. Honing is niet geschikt voor kinderen jonger dan één jaar, ze kunnen namelijk besmet raken met botulisme. Lees er hier meer over.

Neem contact op met de huisarts, als:

* je kind heel erg benauwd is.
* de benauwdheid niet minder wordt na het opvolgen van bovengenoemde adviezen.
* je kind suf wordt.
* je kind heel erg onrustig is.

Als je het niet vertrouwt, bel dan gewoon 112. Julius kreeg een aanval in de nacht en wij zijn blij dat we het gedaan hebben. Beter één keer te veel bellen, toch? Volg altijd je gevoel!

-X- Max

Volg The Daily Max ook via, Twitter, Bloglovin', Facebook en Pinterest!