Alle ouders proberen bepaalde uiterlijkheden en karaktereigenschappen die ze zien in hun kind, te koppelen aan eigenschappen van zichzelf, hun partner of andere familieleden. "Oh kijk, hij heeft jouw neus! Het is net zijn vader! Goh, hij lijkt echt heel veel op je, zeg!" Ook Julius wordt regelmatig onderworpen aan een volledige 'familietrekjes-keuring'. Soms irritant, als wij de gelijkenis niet zien en dáár juist blij mee zijn ;-) Maar goed, niemand ontkomt er ooit aan, het is gewoon wat mensen doen. Including myself. Het is echt bizar om dingen van jezelf in je kind terug te zien! Ik kon me dat eerst nauwelijks voorstellen, dacht dat het me niet zou opvallen of zo. Wel dus. Wat Julius tot nu toe van anderen 'heeft':
Het is wel gek om te zien, die gelijkenissen. Soms, hang ik boven zijn ledikant en dan kijkt hij me op een bepaalde manier aan en dan is het net of ik mezelf zie. Een ander moment trekt hij een gezichtje en dan zie ik Mark in hem, zelfs mijn opa heeft een plekje op zijn snuitje weten te bemachtigen. Het blijft me bezig houden dat, als er een ander zaadje en eitje waren versmolten met elkaar, Julius er niet was geweest. Dan was Julius er wel geweest, maar dan zat er een compleet ander kind aan de naam vast. Heeft het dan zo moeten zijn? Was het gewoon stom toeval? Een willekeurigheid? Even een kort biologie-lesje: Bij de gemeenschap komen bij één enkele zaadlozing zo'n tweehonderd miljoen zaadcellen vrij. De zaadcellen zwemmen naar de eileiders en gaan op zoek naar een eicel. Slechts een paar honderd zullen de tocht overleven. Ze zijn compleet gebouwd op hun verantwoordelijke taak, met hun ronde, afgeplatte kop en lange staart. Die kop bevat het erfelijke materiaal van de man. Als ze de eicel gevonden hebben, wordt deze door alle overgebleven zaadcellen omsingeld en doen ze allemaal heel hard hun best om binnen te dringen. Uiteindelijk lukt dat één enkele zaadcel: de grote winnaar. De eicel laat daarna geen andere zaadcellen meer toe. De zaadcel versmelt met de eicel en dat is het moment van de bevruchting. Het erfelijk materiaal van de vader en de moeder komt zo bij elkaar, de instructies voor een nieuw mens liggen klaar. De bevruchte eicel heeft nog een week nodig om door de eileider naar de baarmoeder te reizen en daar nestelt ze zich in de baarmoederwand om uit te groeien tot een embryo. En daar was Julius. Een klein, groot gelukje. Een stukje van ons allebei. Dat, lieve Julius, ben jij. -X- Max
0 Comments
Leave a Reply. |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
August 2020
|