Doel 29 van mijn 101 in 1001-lijst is voltooid! Het leek even helemaal mis te gaan, aangezien het einde van mijn ww-uitkering sneller en sneller naderde, zonder dat ik ook maar uitzicht had op een baan. Dagenlang heb ik met vierkante ogen achter de computer gezeten, op zoek naar werk. Iedere dag verstuurde ik een aantal sollicitaties, in de hoop dat er iets tussen zou zitten. Familie, vrienden en kennissen hebben met me meegekeken en vooral ook meegeleefd, maar het mocht niet baten. Als ik iets had gevonden, was het een baan voor twee maanden. Prima, als er daarna mogelijkheden zijn om bijvoorbeeld elders in het bedrijf aan de slag te kunnen, maar niets was minder waar: na twee maanden zou ik gegarandeerd weer buiten staan. Dat ging 'm niet worden. Van de dertig brieven die ik maandelijks verstuurde, kwam de helft terug in de vorm van: "Helaas hebben we iemand gevonden die beter in het profiel past. Desondanks wensen we u veel succes bij het vinden van een passende baan." De andere helft van de bedrijven vond het niet de moeite waard om een reactie te sturen. Niet eens een negatieve, gewoon niks. Noppes. Radiostilte. Een paar keer ben ik heel dichtbij geweest, maar hoe dichterbij ik kwam, hoe slechter mijn kansen werden. Dat sprankje hoop werd verruild voor de zoveelste teleurstelling en ik kon weer opnieuw beginnen. Weer een originele brief schrijven, weer alle websites afstruinen, weer rondvragen in mijn vriendenkring. Tot ik op een dag een gemiste oproep had, inclusief voicemailbericht. Ik vind voicemailberichten altijd enorm spannend, dus ik toetste meteen 1233 in, om te kijken wie mij zo dringend wilde spreken. Jawel, het was iemand, die reageerde op een van mijn vele sollicitaties en wilde mij graag uitnodigen voor een gesprek. Yes! Maar, over welke vacature heeft hij het eigenlijk? Het enige wat de beller bekend maakte, was zijn naam, de bedrijfsnaam en wanneer ik gesolliciteerd had. Veel wijzer werd ik er niet van, ik kon niets vinden tussen mijn e-mails of geregistreerde sollicitaties via uitzendbureaus. Dan maar gewoon terugbellen en eerlijk zeggen dat ik even géén idee heb over welke vacature het gaat, omdat ik in de afgelopen maand een stuk of dertig sollicitatiebrieven heb verstuurd. Het was een fijn gesprek en ik kwam er al gauw achter over welke vacature het ging. We hebben een afspraak gemaakt, waar ik redelijk zenuwachtig heen ging. Het was immers al een jaar geleden dat ik een sollicitatiegesprek had gevoerd. Na het eerste gesprek werd me verteld dat ik uiterlijk de volgende week zou horen of ik uitgenodigd werd voor een tweede gesprek. Twee dagen later ging de telefoon met het bericht dat ik doorging naar ronde twee. Ook dit gesprek verliep goed enk had het gevoel dat mijn gesprekspartner er ook zo over dacht. Helaas hoorde ik een kleine week later dat iemand anders de baan had gekregen, maar dat ze het heel lastig vond, omdat ik een goede match was. Er was echter wel een soortgelijke functie vrij, maar dan op een andere locatie, als ik daar interesse in had. Dat had ik, dus ik zou een week later gebeld worden door een collega van degene waar ik het tweede gesprek mee had. Nog geen twee dagen later kreeg ik een telefoontje, waarin duidelijk werd dat ik zeker de interesse had gewekt en dat ze me niet wilden laten gaan. Er volgde een kort telefoongesprek, waarna we afspraken om koffie te gaan drinken en een en ander door te nemen. Hoe sceptisch ik ook was over of ik überhaupt ooit nog een baan zou vinden, hier had ik een goed gevoel bij. Dat gevoel klopte, want aan het einde van de afspraak kreeg ik een enthousiast 'gefeliciteerd!' te horen. Ik heb de baan en vanaf volgende week ga ik al aan de slag, voor drie dagen per week. Ik ben best zenuwachtig. Kan ik het nog wel of ben ik het werken verleerd? Natuurlijk kan ik het nog, het is net als fietsen zeggen ze. ;-) Hoe bezorgd ik soms ook was, ik heb altijd vertrouwen gehad in een goede afloop. Wat ik altijd in mijn achterhoofd heb gehouden en waar ik veel aan heb gehad: alles komt goed. Zo niet dan toch. Positief denken, zo vaak je kunt. :) -X- Max
8 Comments
Danielle
30/12/2013 07:10:18
Yes!!!! Gefeliciteerd kanjer... Op naar weer een nieuwe fase, die van de werkende mama ;-) Yo can do it! x
Reply
Max
30/12/2013 07:23:24
Jaaaa, dank je! Inderdaad, het is weer een nieuwe fase. Ik kijk ernaar uit :) En ook weer niet ;-) X
Reply
Florence
30/12/2013 07:50:17
Top!
Reply
Maxine2102
30/12/2013 08:07:02
Dank je wel! Zal vast even wennen zijn inderdaad, maar kijk er wel naar uit.
Reply
Rach
30/12/2013 08:41:30
Gefeliciteerd. Lieve mama Max!
Reply
Maxine2102
30/12/2013 11:08:21
Thank you lieve mama Rach! X
Reply
Anneke
30/12/2013 15:36:25
ooh wat super!! gefeliciteerd, en wat ga je nu doen? ook helemaal geregeld met oppas? spannend! :-)
Reply
Maxine2102
30/12/2013 15:40:22
Dank je wel! Helemaal vergeten te zeggen! Ga werken als gastvrouw/receptioniste bij de Rabobank! Ja helemaal, een dag is Mark er nog en de andere twee past mijn moeder op :)
Reply
Leave a Reply. |
Deze lijst zal gedurende 1001 dagen (t/m 25-08-2016) blijven staan.
Als ik een doel heb afgerond, zal ik deze dik gedrukt maken en van minimaal de helft van de doelen zal ik verslag uitbrengen op deze pagina. De okergekleurde, behaalde doelen kun je aanklikken, waarna je terecht komt bij de blog die ik dit doel heb geschreven. Wil je ook een lijst maken van doelen, die je binnen drie jaar wilt behalen? Haal zoveel inspiratie uit mijn lijst, als je wilt! Categories
All
Archives
June 2015
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. |