Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews,wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: Wat je kind 'moet' eten vanaf 6 maanden. Al gauw viel het me op, dat er veel competitie heerst tussen moeders onderling. Moeder-vriendinnen, medewerkers op het consultatiebureau, vreemde moeders en wie zijn mening ook maar wil opdringen. Ook ik voelde af en toe de druk van wat Julius allemaal al zou moeten kunnen, of wat hij al kon, maar wat dan volgens anderen weer niet verantwoord was. Vanwege wat? Jaloezie, omdat hun kind het nog niet kon? Dat zou echt sneu zijn, trouwens. In ieder geval, lees gauw verder. Het ging niet helemaal goed, dat kan ik ik vast verklappen.
0 Comments
Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews,wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: Blij-makers van Max. Het geluk zit 'm in de kleine dingen, nietwaar? Maak jij wel eens een lijstje met blij-makers? Ik heb tegenwoordig een schriftje waar ik iedere dag of wanneer ik het wil drie blij-makers van die dag opschrijf. Het laat me stilstaan bij hoe fijn mijn leven is, al is het alleen maar vanwege al die kleine geluksmomentjes. :) Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews,wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: It's just a fase. In de eerste levensjaren van Julius hebben we constant in fases gezeten, net zoals we nu in de peuterpubertijd zitten met bovengenoemde. In deze blogpost benoem ik de eerste fases waar we als nieuwbakken ouders mee te maken kregen. Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews, wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: In love with Julius. Op 17-08-2013 liet ik jou kennis maken met mijn alles, mijn zoon Julius. Inmiddels is hij geen vijf maanden meer, maar bijna drie! Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews,wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: Why worry? Handige tips, voor de piekeraars onder ons. ;-) Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews,wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: Fluitend de winter door. Echt winterweer is het op dit moment (nog) niet, maar guur is het wel. Donker, regenachtig, windhozen... Niet echt natuurverschijnselen, die op mijn verlanglijstje staan (zon, zon, zon). Daarom leek het me handig om deze blogpost met tips tegen de winterdip te delen! :) Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews, wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Deze week: Go with the flow in de herhaling. Het decembernummer van Flow ligt weer in de winkels en aan het einde van dit fijne tijdschrift vind je weer pagina's vol Flow-kaartjes. Doe inspiratie op uit mijn blogpost of bedenk iets nieuws, wat je met deze leuke kaartjes kan doen. Laat je het weten, als je iets gaat doen met Flow-kaartjes? Ik sta altijd open voor creatieve ideeën en vind het heel leuk om te zien wat jij bedacht/gemaakt hebt. :) Ruim twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!"
Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews, wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. De naam van de rubriek heb ik te danken aan Mark, die orde schept op de momenten dat het in mijn hoofd een chaotische wirwar van woorden is. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Grappig, om te zien hoe ik een blogpost toen opbouwde in vergelijking met hoe ik het nu doe. Er is altijd ruimte voor ontwikkeling, zo blijkt. ;-) Laat je me weten wat je van deze rubriek vindt? Vind ik fijn! Ruim twee jaar ben ik de eigenaar van een heel klein stukje van het wereldwijde web en daar ben ik best wel trots op.
Al twee jaar deel ik een stukje van mijn leven met jou. Gewoon, omdat ik zo van schrijven houd en omdat ik hoop dat ik jou met mijn verhalen kan inspireren, aan het lachen kan maken, een hart onder de riem kan steken of je kan laten denken: "Dat heb ik ook altijd!" Een paar honderd blogposts verder ben ik er nog steeds. Favourite pictures of the week, persoonlijke verhalen, tips, recepten, de wondere wereld die het moederschap heet, peuterperikelen, moederperikelen, Max-perikelen, reviews, wannabe mindful-blogposts, blij-makers, lijstjes, Max' Day Zero Project en wat ik ook maar leuk vind om te delen. Wat ik jammer vind, is dat bepaalde blogposts op een gegeven moment op de achtergrond verdwijnen en liggen te verstoffen in mijn archief. Terwijl ze denk ik best de moeite waard zijn om nog eens gelezen te worden. :) Daarom heb ik een nieuwe rubriek in het leven geroepen: look back-sunday. De naam van de rubriek heb ik te danken aan Mark, die orde schept op de momenten dat het in mijn hoofd een chaotische wirwar van woorden is. Iedere zondag zal ik een 'oude' blogpost afstoffen en opnieuw delen. Grappig, om te zien hoe ik een blogpost toen opbouwde in vergelijking met hoe ik het nu doe. Er is altijd ruimte voor ontwikkeling, zo blijkt. ;-) Laat je me weten wat je van deze rubriek vindt? Vind ik fijn! |
DISCLAIMER
Alle foto's, teksten en illustraties op deze site zijn eigendom van The Daily Max, tenzij nadrukkelijk anders vermeld. Niets van de op deze site aanwezige of van deze site te downloaden informatie mag worden overgenomen zonder toestemming van The Daily Max. Archieven
September 2019
|